بازار روسری هم بهصرفه است، اگر حرفهای باشید
خیلی از دستاندرکاران چاپ پارچه، از خراب شدن بازار چاپ روسری و رقابت قیمتی نامطلوب در این رشته سخن میگویند اما مدیر شرکت روژه که از سالها پیش در این کار بوده است، نظر دیگری دارد.
حبیب حسینایی مدیر شرکت روژه در شهرک صنعتی بهارستان ابتدا دربارۀ سابقۀ کار خود میگوید: «سال ۱۳۷۶ وارد کار چاپ ترانسفر شدیم، با ماشین چاپ افست ۶ ورقی و ۵/۴ ورقی-که هنوز هم داریم- کاغذ ترانسفر چاپ میکردیم. از آن موقع تا حالا صفر تا صد کار را خودمان انجام دادهایم. از طراحی تا چاپ و کلندر و دوخت و توزیع، بسیار مهم است که نسبت به کل این فرآیند حتی مرحله بافت پارچه، طراحی، چاپ و دوخت و توزیع، اشراف داشته باشید.»
او با این مقدمه، از ورود به عرصۀ چاپ دیجیتال میگوید: «از دو سال پیش با چهار دستگاه چاپگر سابلیمیشن(دو دستگاه ۱۶۰ سانتیمتری و دو دستگاه ۱۸۰ سانتیمتری همچنین یک دستگاه کلندر عرض ۲ متر و دستگاه پرس تخت دوکفهای کار را شروع کردیم.»
دنیای هزار رنگ شال و روسری
حسینایی میگوید: «ما از اول در کار شال و روسری بودهایم. درست است که حالا رقابتی شدید در این بازار حاکم است ولی به تدریج بازیگران اصلی و چاپکاران حرفهای از متفرقهها، مشخص میشوند. چاپکاران مطرح در هر دو بخش سیلک اسکرین و دیجیتال، انگشتشمارند. علیرغم رقابت بر سر قیمت، ما طی چند ماه اخیر، قیمتها را افزایش دادهایم، چون هزینهها بالا رفته است.
بازار روسری خیلی متنوع است ولی در این دنیای هزار رنگ، کیفیت، بهای خود را دارد. ما ۲۵ سال تجربه داریم و بیش از ششهزار طرح چاپ کردهایم. چون در بازار بزرگ مغازه داریم، از آنجا روسریها را با برند خودمان به نام روژه به سراسر ایران پخش میکنیم و چون ظرفیت تولید ما بالاست، سفارشهای همکاران را هم میپذیریم. از عراق و سلیمانیه میآیند و خرید میکنند. مقداری هم به ترکیه صادر میکنیم. برای بعضی از این مشتریان، همین روسریها را به نام برند مخصوص خودشان تولید میکنیم.
پارچهها همه ایرانی است. ما نخ الیاف مصنوعی میخریم، به بافندههای درجه یک میدهیم برایمان ببافند، بعد روی آن چاپ میکنیم.
روسری از جنس الیاف طبیعی نخ یا ابریشم معمولاً مشتری ندارد. بیشتر بازار طالب الیاف مصنوعی است، حتی پرده و پوشاک هم بیشتر از جنس پلیاستر هستند.
طراحی و مد
روسری از آن کالاهایی است که به مد وابسته است. ما کارهای خاص خودمان را تولید میکنیم ولی باید پا به پای مد هم حرکت کنیم. مثلاً سال گذشته کارهای سنتی مد بود، این اواخر طرحهای پلنگی مد شده بود که حالا فروکش کرده، حالا کارهای پهنبرگ موسوم به جنگل هاوایی مد شدهاند. هیچ کشوری مثل ایران تنوع شال و روسری ندارد. در مواردی به درخواست مشتری، طرحهای مورد نظر آنها را اجرا میکنیم.
گسترۀ روسری
حسینایی میگوید: «رئیس اتحادیه ما مصرف شال و روسری را در ایران، سالانه ۲۰۰ میلیون عدد اعلام کرده است. بنابراین اگر کارگاه ما هر ماه ۱۲۵ هزار روسری تولید کند، در شرایط کاملاً ایدهآل سالانه شاید حدود یک و نیم میلیون روسری بتوانیم تولید کنیم، در حالیکه کارگاههای بزرگ تولید روسری از انگشتان یک دست فراتر نمیرود. بنابراین کار زیاد است.»
از کشورهای همسایه هم به ما سفارش میدهند. دو سال پیش از عربستان سجاده به ما سفارش دادند که تنها برای نمونه، دو کانتینر میخواستند! این معامله سرنگرفت ولی اگر شرایط فراهم باشد، خیلی فرصتها خواهیم داشت. با ترکیه همکاری داشتیم که آن هم بسیار محدود شده، الان بازار عراق تا حدی به ما لبخند میزند ولی نمیدانیم تا کجا میتوانیم روی آن حساب کنیم. به هر حال سفارش خارجی باشد یا نباشد، بازار داخلی هم خیلی گسترده است.
ما مشتری داریم که میگوید: «یک سال کل کارهایتان را به من بدهید، کل تولید شما را با هر ظرفیتی میخریم.» منتها ما از شرایط بازار و قیمتها برای چند روز دیگر هم مطمئن نیستیم، بنابراین نمیتوانیم تعهد بدهیم. وقتی سفارش زیاد داریم امکانات کارگاه یکی از دوستان را که چهار چاپگر دارد، به کار میگیریم.