کمتر خرید می‌کنند ولی هدفمندتر و گزیده‌تر
مدیرعامل سپیدان
«اتفاقی که امسال افتاده، این است که احساس می‌کنی مشتریان دقیق‌تر و سنجیده‌تر هزینه می‌کنند. اغلب دنبال کاری هستند که کاربردی و جذاب باشد. به جای کمیت به کیفیت بیشتر توجه می‌کنند. مشتری وفاداری که سال‌های گذشته ۵۰۰۰ تقویم می‌خرید. الآن شاید ۲۰۰۰ تا سفارش دهد ولی هدفمندتر، لوکس‌تر و کاربردی‌تر.
آن‌طور که من از بازار برداشت می‌کنم، مثل سال‌های گذشته، شرکت‌ها ۱۵ – ۱۰ سررسید به مشتریان و طرف‌های موردنظر خود نمی‌دهند، شاید ۵ – ۴ تا بدهند ولی سعی می‌کنند اولاً به جای خاص بدهند و ثانیاً جنس مرغوب‌تر و شکیل‌تر را هدیه بدهند.»
فدایی این توضیح، را با نکته‌هایی مشخص‌تر، تکمیل می‌کند:
از نظر محتوایی می‌توانم بگویم که تقویم‌های مدیریتی و ارگانایزر بیشتر طرفدار دارند تا سررسیدهای روزشمار و از نظر فیزیکی چرم و ترمو و جلدسازی نفیس و روکش‌های مرغوب و کاغذ کرم و جنس‌های با کیفیت‌تر، بیشتر طرفدار دارد.
می‌پرسم آیا کاغذ بالکی به خاطر سبکی‌اش طرفدار ندارد؟
چرا، برای سررسید کاغذ خوبی است، سبکی وزن سررسید هم فاکتور مهمی است، ولی شاید نوشتن روی کاغذ بدون پوشش، کمی مشکل‌تر باشد. کسانی که به یادداشت کردن در سررسید اهمیت می‌دهند، شاید این کاغذ را ترجیح ندهند. به هر حال ما بیشتر کارمان را روی کاغذ کرم ۷۰ گرمی بسته‌ایم. البته کاغذ گرانی است ولی طرفدار دارد.
درباره پذیرش جنس‌های ایرانی در مقابل جنس‌های خارجی می‌پرسیم و می‌شنویم:
جنس خارجی البته بیشتر طرفدار دارد. ولی در بحث هدایای تبلیغاتی، جنس‌های ایرانی هم جذابیت خود را دارند، ما نمونه‌هایی داشته‌ایم که خیلی از آن‌ها استقبال شده است.
در مورد کاغذ که ایران ضعیف است. همین طور در مور بعضی گالینگورها و ترمو و روکش‌ها، کیفیت و تنوع محصولات خارجی بالاتر است، اما در مقایسه با قیمت، بعضی گالینگورها و مواد ایرانی واقعاً برتری دارند و محصول خوبی با آن‌ها ساخته می‌شو.د. اما نکته مهم اینجاست که کارخانه‌های ایرانی امکانات کا فی برای به روز کردن خط تولید خود را ندارند. حتی یکی از کارخانه‌های گالینگورسازی بزرگ و معتبر پارسال تعطیل شد. کارخانه‌های داخلی به مشوق نیاز دارند، باید بازاری آنقدر بزرگ داشته باشند که بدانند اگر محصولات متنوعی تولید کنند، روی دستشان نمی‌ماند. برای رقابت با کارخانجات چینی، نمی‌توان تنها به بازار ایران دلخوش بود.
در این شرایط هم که شما می‌بینید تولید کننده ایرانی با دهها محدودیت برای صادرات روبروست، در شرایط انزوا و تحریم اقتصادی، توسعه امکان‌پذیر نیست. وگرنه تولید کنندگان ایرانی ثابت کرده‌اند که باهوش، توانمند و بادرایت هستند. تولیدکنندگان ایرانی در هر رشته‌ای، با حداقل امکانات دارند، کار می‌کنند ولی آن‌ها چوب شرایطی را می‌خورند که خودشان نقشی در ایجاد یا اصلاح آن ندارند.
در مورد تنوع کارها هم فدایی حرفهایی دارد:
۸۰ درصد کارهایمان جدید و انحصاری و ابداع خودمان است که مشابهی در سال‌های گذشته نداشته‌اند. ما از ماه پیش بعضی از آن‌ها را رونمایی کرده‌ایم، بعضی هم بدون اجازه فیلم می‌‌گیرند و شاید بعضی کارها را کپی هم بکنند ولی اگر بخواهیم نگران این جور چیزها باشیم، پس چطور بازاریابی کنیم و بفروشیم؟ به هر حال این‌ها هم جزو واقعیت‌های بازار است. خوشبختانه خیلی مشتریان به طراحی و ابداع‌گری توجه دارند و در مقابل کپی‌کاران، از ابداع‌کننده‌ها و صاحبان ایده‌های جدید حمایت می‌کنند. پس از چندین سال حضور در بازار تقویم و سررسید، شرکت‌های معتبر، شناخته می‌شوند.
مشتریان زیادی داریم که با اعتماد کامل نه تنها تقویم و سررسید، بلکه سایر هدایای تبلیغاتی را سفارش می‌دهند. بعضی از این محصولات وارداتی هستند، مثل پاور بانک، فلش، جاکلیدی و غیره و کارهای طلاکوبی، حکاکی لیزری را ما روی آن‌ها انجام می‌دهیم.
با این شرایط بازار، نحوه پرداخت هم مسأله مهمی است، شما چه رویه‌ای دارید؟
اغلب فروش‌های ما نقدی است، چون خودمان هم بسیاری از خریدهایمان نقدی صورت می‌گیرد. با مشتریان جدید که کلاً نقدی معامله می‌کنیم. در مورد مشتریان قدیمی هم معمولا پرداخت‌ها یک ماهه و حداکثر ۴۵ روزه است. در سال‌های گذشته این بازه زمانی طولانی‌تر بود ولی الآن وضعیت طوری است که باید نقدی یا چند روزه پرداخت کنند.
