«موزه پلانتن موتور توس در شهر آنتورپ در محل چاپخانه و منزل کريستف پلانتن برپا شده است. وسايل قرن شانزده و هفده را براي موزه بازسازي کرده‌اند». اين قسمتي از عبارات فراوان کتاب «چگونگي تاسيس موزه صنعت چاپ ايران در تهران» است که در رابطه با تفاوت تکريم يادگارهاي صنعت چاپ در ايران و کشورهاي توسعه يافته عنوان شده است. اسماعيل دميرچي، نويسنده کتاب، براي بيان ضرورت تاسيس موزه صنعت چاپ، نشانه‌هايي از تمول چاپ هنري کشور ارايه و نمونه‌هايي قديمي چاپ سنگي را معرفي مي‌کند. به باور وي، وجود هر کدام از اين نشانه‌ها کافيست که در کشورهاي غربي موزه‌هاي بزرگي به پا دارند. وي در اين باره مي‌گويد:«قبل از سال ۱۳۵۹، چاپخانه‌هايي در ايران بودند که هر يک مي‌توانستند بزرگترين موزه صنعت چاپ جهان باشند!».
همان‌طور که از عنوان کتاب بر‌مي‌آيد، به چند‌و‌چون تاسيس موزه چاپ در تهران و مسايل پيرامون آن مي‌پردازد؛ از جمله معرفي افراد موثر در تاسيس اين موزه وبيان اقداماتي که در اين راه انجام داده‌اند. کتاب «چگونگي تاسيس موزه صنعت چاپ ايران در تهران» مطالب بسياري در دل دارد که درآن علاوه بر نکوهش بي‌توجهي مسئولان به موزه صنعت چاپ، بر لزوم رسيدگي به اين موزه و ضرورت احياي مجدد آن در مکاني شايسته تاکيد شده است. نويسنده در بخشي از کتاب، در خصوص اهميت صنعت چاپ آورده است:«اگر ايران چاپ و چاپخانه را که در سايه ارتباط با مغرب‌زمين به لزوم آن پي‌برد، داير نمي‌کرد، روزنامه و روزنامه‌نويسي هم به معني امروزي آن به وجود نمي‌آمد.»
در اين کتاب همچنين علاوه بر نگارش زندگي‌نامه کوتاهي از پلانتن، شرح مختصري از چگونگي ورود چاپ به ايران و تاسيس چاپخانه‌هاي اوليه بيان شده است. دميرچي براي نگارش اغلب کتاب‌هايش از جمله کتاب حاضر، به اسناد و مدارک فراوان استناد مي‌کند. به طوري که براي هر اقدام و رويدادي که در کتاب‌هايش عنوان مي‌کند، از هيچ نامه، عکس و اسناد مربوط به آن فروگذار نمي‌شود. وي در اين باره به نقل از دوستانش مي‌گويد:« اين نوع نگارش کتاب (کتاب‌هاي نوشته شده به دست دميرچي)، سبکي منحصر به فرد در کتاب‌نويسي است» کاش همه به اندازه او به جمع کردن اسناد علاقه داشتند که منش آدم‌هاي جدي است
