در آينده نزديک فقط يک اتحاديه مسئول اعطاي مجوز تاسيس چاپ ديجيتال خواهد بود.
تقابل و تعامل فناوري چاپ ديجيتال با فناوي‌هاي قديمي‌تر چاپ و همچنين پذيرش و جبهه‌گيري در قبال اين فناوري‌ها، همواره طرح موضوعات جامع‌الاطرافي را پيش‌رو قرار داده که ذي‌مدخلان را در هيات مخالفان و موافقان تسري اين فناوري در سطوح مختلف چاپ و بسته‌بندي دسته‌بندي کرده است. امروزه اين دسته‌بندي شکسته شده و ماحصل آن در عبارت «خواه ناخواه چاپ ديجيتال آينده صنعت چاپ خواهد بود» قابل بيان است.
حال اين پرسش مطرح مي‌شود که فناوري چاپ ديجيتال چقدر در ايران رشد کرده و عبارت فوق چقدر با متر و معيارهاي صنعت چاپ ايران همخواني دارد؟ اين پرسش ابتدايي است که بررسي وضعيت چاپ ديجيتال کشور و اهميت جست‌وجوي راهکارهاي عبور از بحران‌هاي احتمالي آن را موجه جلوه خواهد داد. عده‌اي معتقدند موج تسري چاپ ديجيتال با شدت رايج در دنيا بالاخره به ايران هم خواهد رسيد و همين موضوع اهميت توجه هرچه بيشتر به نابه‌ساماني‌هاي موجود را بيش از پيش ضروري خواهد کرد. احمد ابوالحسني رئيس اتحاديه ليتوگرافان که چندسالي است چاپ ديجيتال را با اتحاديه متبوع وي ادغام شده ريشه نابه‌ساماني‌هاي موجود در چاپ ديجيتال کشور را در ناهماهنگي‌هاي صنفي و تقسيم‌بندي آن تحت شمول‌گري سه اتحاديه مختلف مي‌داند و معتقد است حل معضلات صنفي هر حوزه از صنعت کشور زمينه توسعه آن بخش صنعتي را فراهم مي‌کند. در اين شماره از ماهنامه صنعت چاپ به‌دنبال بررسي راهکارهاي برون‌رفت از موانع پيش روي توسعه چاپ ديجيتال کشور با وي بهعنوان رئيس هيات‌مديره اتحاديه ليتوگرافان و چاپ ديجيتال به گفت‌و‌گو مي‌نشينيم و اظهارات وي را در رابطه با اين راهکارها منعکس مي‌کنيم.
«چاپ ديجيتال يک تکنولوژي جديد است که با رشد فزاينده‌اي مراتب توسعه و پيشرفت را طي کرده و در تمامي حوزه‌هاي صنعت چاپ و حتي بسته‌بندي نفوذ کرده است. در دنيا اين بخش از صنعت چاپ بهعنوان يک فناوري تاثيرگذار در تسريع روند جهاني صنعت چاپ کاملا پذيرفته شده است و کمتر کسي اثربخشي آن را در رشد و شکوفايي حوزه‌هاي مرتبط با چاپ منکر مي‌شود. در ايران البته شرايط کمي متفاوت است اما به‌هر‌حال نمي‌توان از نقش سازنده فناوري چاپ ديجيتال غافل ماند. در ايران چاپ ديجيتال اکنون جايگاه قابل‌توجهي ندارد ولي بايد پذيرفت آينده چاپ در تمام دنيا، اعم از ايران و منطقه و ساير کشورها از آن چاپ ديجيتال خواهد بود. اين مسئله اهميت چاپ ديجيتال را براي ما روشن مي‌کند.» اين مقدمه‌اي است که احمد ابوالحسني رئيس اتحاديه ليتوگرافان و چاپ ديجيتال درخصوص اين نوع چاپ و جايگاه آن عنوان مي‌کند.
وي مهم‌ترين معضلي را که صنعت چاپ ديجيتال کشور با آن دست و پنجه نرم مي‌کند، عدم انسجام و پراکندکي صنفي عنوان مي‌کند که به گفته وي از تعدد منابع اعطاي مجوز تاسيس اين چاپخانه‌ها نشأت مي‌گيرد.
به گفته ابوالحسني واحدهاي چاپ ديجيتال به اقتضاي سرمايه‌گذاري‌هاي صورت گرفته از سه طريق مي‌توانند درخواست اخذ مجوز فعاليت کنند که حسب هر کدام از مبادي مجوزدهنده در دسته خاص از واحدهاي مبتني بر تکنولوژي چاپ ديجيتال فعاليت خود را آغاز خواهند کرد. وي تاکيد مي‌کند: «بخشي از مجوزها از سوي اتحاديه ليتوگرافان صادر مي‌شود، بخشي ديگر را اتحاديه دفاتر فني و فتوکپي صادر مي‌کند و اتحاديه چاپخانه‌داران هم ديگر نهاد صدور مجوز تاسيس اين واحدها است.» وي با معرفي اين سه مبدا اعطاي مجوز تصريح مي‌کند: «عدم وجود واحدي يکتا براي صدور اين مجوزها نوعي سردرگمي در بين واحدهاي صنفي فعال در اين بخش از صنعت چاپ ايجاد کرده است که انسجام اين واحدها را غيرممکن کرده و لذا تعيين وضعيت کارکرد اين واحدها را براي کارشناسان و مسئولان ذي‌ربط با دشواري همراه کرده است».
از وي مي‌پرسم درخصوص ساماندهي اين واحدها و تعيين متولي يکتا اقدامي صورت گرفته است؟ وي پاسخ مي‌دهد: «در اين رابطه گفت‌و‌گوهايي با ديگر اتحاديه‌هاي اعطاي مجوز چاپ ديجيتال انجام داده‌ايم که به نتايج خوبي هم رسيده‌ايم. در آينده‌اي نزديک احتمالا توافقي بر سر اين موضوع که اعطاي اين مجوزها ساماندهي شود صورت خواهد گرفت». وي مي‌افزايد: «مسئله‌اي که مهم‌تر از تعيين اتحاديه متولي چاپ ديجيتال است، خود اين اجماع است. مهم نيست که اتحاديه ما بهعنوان تنها مبدا اعطاي مجوز انتخاب شود يا اتحاديه ديگري اين مسئوليت را بر عهده بگيرند. مسئله مهم اين است که اين مجوزها بايد از جانب يک اتحاديه صادر شود نه چند اتحاديه. فکر مي‌کنم اين مهم‌ترين اقدامي است که چاپ ديجيتال کشور نيازمند رخ دادن آن است».
وي در بخش ديگري از صحبت‌هايش در تبيين مشکلات صنعتي با رجوع دوباره به وجود مشکلات صنفي و برشمردن دوباره نبود انسجام صنفي به عنوان مهم‌ترين معضل اين صنعت تصديق مي‌کند: «چاپ ديجيتال انسجام رسمي و صنفي ندارند. هر واحدي که اين انسجام را نداشته باشد نمي‌تواند از لحاظ فني و صنعتي هم رشد کند. اين اظهارنظر ابوالحسني نقش اتحاديه‌ها را بهعنوان متولي صنفي واحدهاي زيرمجموعه، تاثيرگذارترين عامل در هر صنف برمي‌شمارد».
اين فعال صنفي صنعت چاپ بابيان اينکه چاپ ديجيتال هنوز در کشور آن‌طور که بايد شناخته نشده است، بر ضرورت شناخت هويت اين تکنولوژي چاپ و جنبه‌هاي مختلف فني و تجهيزاتي آن تاکيد مي‌کند. به اعتقاد وي شناخت جنبه‌هاي مختلف اين فناوري جديد در رهنموني فعالان، سرمايه‌گذاران و حتي مسئولان صنفي و دولتي مرتبط به سمت گسترش فضاي ايده‌آل بهره‌وري حداکثري از آن نقش بلامنازعه‌اي ايفا خواهد کرد.
وي در ادامه به گستره فناوري چاپ ديجيتال و کارکردهاي مختلف واحدهاي فعال در اين حوزه اشاره مي‌کند و درخصوص ارتباطي که اين موضوع با مجوزهاي اعطايي به اين واحدها دارد تصريح مي‌کند: «يک متقاضي چاپخانه ديجيتالي گستره طولاني از تکنولوژي متفاوت با کارکرد مختلف را تحت عنوان چاپ ديجيتال خواهد داشت. با خريد يک دستگاه فتوکپي مجوز چاپخانه ديجيتال مي‌گيرد. حالا تصور کنيد چاپخانه ديجيتالي هم هست که مي‌تواند ليبل چاپ کند. بايد اينها را زير نظر يک اتحاديه واحد ساماندهي کرد و براي توسعه آن تلاش کرد».
رئيس اتحاديه ليتوگرافان خاطرنشان مي‌کند: «وقتي تمام واحدهاي منتسب به چاپ ديجيتال يک صنف واحد تشکيل دهند راحت‌تر مي‌توان مشکلات آنها را بررسي و در راستاي رفع آنها اقدامات مقتضي ترتيب داد. وقتي واحدها پراکنده باشند طبيعتا نمي‌توان ارزيابي دقيقي از اين مشکلات ارائه و براي آن تلاش کرد.»
