برداشتهایی از فناوریها و تازههای دروپا ۲۰۲۴
مجید پریخواه و محمد رسولی دو کارگردان که بهعنوان مجری طرح «سپاس چهرههای ماندگار صنعت چاپ» و مجموعه «صد فیلم، صد چهره» در خانواده چاپ ایران، شناخته شدهاند، به تازگی با همکاری اتحادیه چاپخانهداران تهران، با چند تن از مدیران و متخصصان بخشهای مختلف صنعت چاپ کشور که از نمایشگاه دروپا ۲۰۲۴ بازدید کرده بودند، گفتوگوهایی داشتهاند که بهصورت ویدئو در بعضی شبکههای اجتماعی نیز منتشر شدهاند.
از آنجا که این مصاحبهها حاوی نکاتی ارزنده درباره نوآوریهای صنعت چاپ از زبان خانواده چاپ ایران و بیان نیازهای صنعت چاپ کشور و پارهای مشکلات موجود در راه توسعه چاپخانههاست، گزیدهای از این مصاحبهها به اختصار در اینجا به چاپ میرسد.
به گفته رسولی احتمال دارد در آینده نزدیک این ویدئوها بهصورت یکجا و به نحو مقتضی در اختیار علاقمندان قرار گیرد.
مجید خادمی؛ مدیرعامل پویا هنر نوین
تمرکز فناوریها بر کاهش دستمزد و افزایش بهرهوری بود
شرکتهای حاضر در نمایشگاه دروپا، روی دو شاخص کاهش هزینه دستمزد و افزایش بهرهوری مانور میدادند.
شرکتها در بحث نرمافزاری هم حرف زیادی برای گفتن داشتند. و میدانیم که دستگاههای چاپ و بستهبندی نیاز زیادی به نرمافزارهای متناسب دارند.
یکی از ارزشمندترین قسمتهای نمایشگاه دروپا، برگزاری کنفرانسها بود که توسط ما استفاده چندانی نشد. اگر ما قبل از برگزاری میدانستیم میتوانستیم با مطالعه و برنامهریزی بهتری در آنها شرکت کنیم و از آن بهره ببریم.
هاشم احمدی؛ مدیرعامل افق قطعات آسیا
به جز سرعت بالاتر و کاهش مواد مصرفی، نوآوری دیگری ندیدیم
در بخش صنعت چاپ، با چالش جدیدی مواجه شدیم؛ بخش دیجیتال که تکنولوژی جدیدتری را به نمایش گذاشته بود.
این دوره نوآوری و خلاقیت خاصی ندیدم، مگر افزایش سرعت، کاهش مواد مصرفی و کاهش زمان تولید از مواردی بودند که تمامی شرکتکنندگان به آن بسنده کرده بودند.
سه شرکت همتا، آقای دلیری در بخش لیبل و آقای رامتین در بخش ماشینآلات بازدیدکننده هم داشتند مخصوصا آقای دلیری که تولید لیبلهایی با قیمت مناسب و کیفیت بالا ارائه داده بود و مشتریان جدیدی هم به آنها مراجعه کرده بودند.
رامتین اصغرپور؛ مدیرعامل چاپخانه «با ما چاپ»
دروپا ۲۰۲۴ تخصصیتر از دورههای گذشته بود
دروپای ۲۰۲۴ انتظارات را برآورده نکرده چه از لحاظ تکنولوژی، چه از لحاظ برگزارکننده. هزینهها در تمام دنیا بالا رفته است. برگزارکننده تلاش کرده بود که با بالابردن هزینه خدمات، هزینههای خودش را جبران کند اما نیمی از مشتریان خودش را هم از دست داده بود. حتی هایدلبرگ اعتراض کرده بود و بهدلیل اینکه در کشور خودش برگزار شده بود، غرفه گرفته بود. از طرف دیگر برگزاری همایشها باعث شده بود که من احساس کنم دروپای ۲۰۲۴ تخصصیتر از دورههای قبل برگزار شده است.
مجید خردجو؛ مدیرعامل بازرگانی احسان
شرکتهای اروپایی باور نمیکردند چا
پ در ایران اینقدر فعال باشد
بنده تخصصم، مرکب است اما در این نمایشگاه تعداد کمی تولیدکننده اروپایی دیدم و اغلب از کشورهای دیگر مانند چین، ترکیه و هند بودند. یعنی به این باور رسیدهاند که میتوانند مرکب خوب تولید کنند. پس ما هم باید اقتصادی عمل کنیم نه متعصبانه. یعنی نیازی نیست حتماً مرکب اروپایی بخریم و از طرف دیگر هزینههایمان هم با تعاملات کشورهای غیراروپایی کمتر میشود. در ایران شرکت تولیدکننده مرکب خوبی مثل ایران شرکا و مرکب ایران داریم که در آن نمایشگاه حضور نداشت. با اینکه من تاجر هستم اما همچنان فروش مرکب ایرانی شرکت من، حداقل دوبرابر فروش مرکبهای خارجی است.
حضور و دیدوبازدید در این نمایشگاه باعث میشود علاوه بر کسب اطلاعات، اعتبار دریافت کنیم و غرفهداران متوجه شوند با تمام مشکلاتی که کشورمان دارد باز هم رو به جلو حرکت میکنیم. در حالیکه بسیاری از کشورها، حتی اروپاییها باور نمیکردند در عرصه چاپ و بستهبندی اینقدر فعال باشیم. بسیاری از همان کشورها به این باور رسیدند که ما بازار بزرگی در ایران داریم و ترغیب شدند که با ما کار کنند.
میریونس جعفری؛ مدیرعامل چاپخانه جامی
تماشاگه ماشینهای پیشرفته در حال کار
بیش از شصت سال در چاپخانه هستم و دوست داشتم بروم ببینم وضعیت چاپ در جهان است و چه تکنیک جدیدی آمده و از آن استفاده کنم. اینکه دستگاه را در حال کار ببینیم فرقی زیادی دارد با اینکه کار را از روی عکس و فیلم مشاهده کنیم. آن هم نه یک دستگاه که چندین دستگاه در حال کار، که این فرصت را در نمایشگاه دروپا داشتیم. اکثر بازدیدکنندهها مقابل دستگاه هایدلبرگ میایستادند و کارایی آن را تماشا میکردند و از کارشناسان آن دستگاه ابهاماتشان را میپرسیدند. خرید دستگاه هایدلبرگ هزینه زیادی دارد و چیزی نزدیک به دویست میلیارد تومان برای ما هزینه دارد که توجیهی برای چاپخانههای ایرانی ندارد.
مجیدرضا اسماعیلزاده؛ رئیس هیاتمدیره کیانچاپ فاروج
آکادمیها و دانشگاهها و برنامههای آموزشی در دروپا چشمگیر بودند
یکی از موارد جذاب دروپا، حضور آکادمیها و دانشگاهها بود. توصیه میکنم جوانترها که فرصت دارند تمرکزشان را در این نمایشگاهها روی این موضوع بگذارند شاید شرایط تحصیلشان پیدا شود یا متولیان امر با این فضاهای آموزشی ارتباط بگیرند و بخش آموزش را بهصورت خیلی حرفهایتر توسط این مراکز داشته باشیم.
در بحث چاپ پارچه ورکشاپ و سمینار زیادی برگزار شد اما هزینه زیادی داشت از پانصد یورو تا سه هزار یورو. البته محتوای بسیار خوبی ارائه میشد. بهعنوان مثال ورکشاپ چاپ دیجیتال روی پارچه که من شرکت کردم، بسیار غنی بود.
یکی از شرکتهایی که ید طولایی در تولید محصولات سلولزی دارد، شرکت راکسل است که در دروپا حضور داشت. این بار کار جدیدی کرده بود، ورود به ساخت ماشینهای لارجفرمت افست شیت. ماشین در مقابل ماشینهای اروپایی از نظر ظاهری حرفی برای گفتن نداشت اما هوشمندی راکسل این بود که رفته بود به سمت ماشین لارج فرمت افست شیت و از ۶.۵ ورقی به ۸ و ۹ ورقی و ماشین دیگرشان ماشین افست روی فلز بود. به گمانم با توجه به بسیار ارزانتربودن از ماشینآلات اروپایی و خدماتی که میتوانند، بدهند، میتوانند فروش خوبی داشته باشند. از طرف دیگر عینکهای AI سهبعدی داشتند که میشد با گذاشتن آن بر روی چشم، عیب دستگاه را پیدا کرد و با توجه به آن، رفع عیب کرد.
علی مزرعتی؛ مدیرعامل مجتمع چاپ و صحافی چاپ طلایی
چاپ انتشاراتی باید به سوی دیجیتال برود
تلاش کردم یک سری اطلاعات جدیدی به دست آوریم که چه تکنولوژی جدیدی میتوانیم وارد کنیم که در ایران نباشد که صرفا مربوط به چاپ و د ستگاه بستهبندی نباشد. یکی از ایدههای خودم دستگاه تولید پاکتهای کاغذی باشد که بهجای استفاده از نایلونی که هرروزه به مقدار زیاد در فروشگاهها به دست مشتریان داده میشود، مانند بقیه دنیا به سمت حذف نایلون و پلاستیک و حفظ محیطزیست برویم.
وقتی وارد غرفههای چینی و اروپایی در دروپا شدیم مشخص بود که بیش از شصت درصد چاپ به سمت دیجیتال رفته است. غرفههایی وجود داشتند که دستگاههایی تمام اتومات داشتند. دستگاهی چینی قرارداد بستیم دو ماشین که یکی چاپ تکرنگ و دیگری چاپ چهار رنگ و بهصورت رول دیجیتال است.
رسول شیرزادی؛ مدیرعامل قالبسازی بابک
خودمان هم خودمان را تحریم کردهایم!
چیزی که در حوزه چاپ من را متعجب کرد دستگاه مشغول به کار شرکت لاندا بود که هر دو صفحه، پشت و رو، طرح را تغییر میداد.
چیزی هم که برای من جذاب بود، شرکت KURZ بود که دستگاهی آورده بود که از رزین استفاده میکرد و نیازی به کلیشههای طلاکوب (کلیشههای هاتفویل) نداشت.
دایکاتی که در KBA به نمایش گذاشته بودند، که خیلی خاص نبود اما کار خوبی بود. در کل اتفاق عجیب و شگفتآوری در این حوزه اتفاق نیفتاده بود.
