شما در دوره رقابت‌های انتخاباتی کاندیداهای ریاست جمهوری خیلی فعال بودید، انتظار دارید با آمدن کاندیدای شما (آقای پزشکیان) به پاستور، دولت ایشان چه کای برای صنعت چاپ صورت دهد؟
تعداد ۳۵ تشکل از سراسر کشور در خانواده چاپ از آقای پزشکیان اعلام حمایت کردند (مکاتبات و اسامی آنها را برای شما فرستاده‌ام). همه می‌دانیم به علت عدم آگاهی از توانمندی‌های صنعت چاپ، این صنعت اولویت زیادی برای دولت‌ها ندارد، حتی صنعت چاپ در وزارتخانه‌ای که متولی این حوزه است، اولویت چندم است.
با عنایت به محدودیت‌های ارزی کشور در شرایط تحریم فعلی به نظر بنده، مواد اولیه صنعت چاپ همانند غذا، دارو و نهاده‌های کشاورزی و دامی دارای اهمیت‌اند چون صنعت چاپ تکمیل‌کننده، شناساننده و پیش برنده می‌باشد و در قیمت تمام‌شده محصولات استراتژیک و اساسی سلامت همه مردم نقش دارد.
حقیر در سال ۱۳۹۸ با همین استدلال‌های اساسی توانستم برای یک سال زینک افست را هم‌ردیف غذا، دارو و کاغذ مشمول دریافت ارز دولتی ۴۲۰۰۰ ریال کنم.
و شرکت تعاونی، موفق شد ۲ میلیون یورو ارز برای زینک مصرفی ناشران، مطبوعات و بسته‌بندی‌های دارویی، غذایی و بهداشتی بگیرد.
البته الآن اعتقاد دارم و از دولت جدید انتظار دارم دولت به دنبال تک‌نرخی کردن ارز باشد و همه کالاها با یک قیمت ارز ثابت وارد شود تا صد در صد جلوی رانت، فساد و امضاهای طلایی گرفته شود.
اگر بخواهید به مسائل اساسی‌تر در ساختار دولت اشاره کنید، انتظار چه جایگاهی برای صنعت چاپ در این ساختار دارید؟
واقعیت دولت‌ها در ۲۰ سال گذشته این‌گونه بوده که وزرای اصولگراها و کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی خواهان متولی‌گری بر چاپ در وزارت ارشاد بوده‌اند و سه وزیر نزدیک به اصلاح‌طلب‌ها اعتقاد داشتند که متولی صنعت چاپ می‌بایست وزارت صمت باشد.
البته همواره وزرای اصولگرا اذعان داشتند که هر امتیازی وزارت صمت به دیگر صنایع می‌دهد در صورت درخواست اتحادیه‌ها، وزیر ارشاد آن امتیاز را برای صنعت چاپ هم می‌گیرد و واقعاً هم این‌گونه بوده است، مثل معافیت واردات ماشین‌آلات و یا استفاده از تسهیلات هم در گذشته بوده و هم اخیراً تبصره ۱۸ قانون بودجه ۱۴۰۲ صندوق نوآوری و شکوفایی ریاست جمهوری و حتی دیگر تسهیلات یک‌رقمی که در گذشته خیلی‌ها در مناطق کمتربرخوردار و محروم مانند دیگر صنایع استفاده کرده‌اند.
مشکل اساسی و اصلی، تشکل‌های صنعت چاپ هستند که اگر به وزارت ارشاد رابطه حسنه داشته باشند، اقدام و صدایی برای رفتن به وزارت صمت درنمی‌آید و اگر همسو نباشند این موضوع تشدید می‌شود. مثلاً در سال ۱۴۰۰ همه اقدامات توسط تشکل‌های صنعت چاپ سراسر کشور شده بود و قانون انتقال در نوبت صحن علنی مجلس بود که تعداد خیلی کمی تشکل‌های بزرگ مانند تهران و … با کمک کمیسیون فرهنگی مجلس و دولت آن را هوا کردند و سپس با ارشاد که زاویه پیدا کردند، به سمت وزارت صمت رفتند.
مشکل دیگر تشکل‌های استان‌ها که با توجه به اکثریت بیش از ۹۰ درصد واحدهای چاپی کوچک و متوسط که در حد صنف هستند و بیش از ۴ دهه ارتباط نزدیکی با ارشاد داشته‌اند، رضایت ندارند به سمت وزارت صمت بروند، ضمناً مسئولین وزارت صمت هم تمایلی به جذب این‌گونه واحدهای کوچک و متوسط چاپی ندارند.
از طرف دیگر واحدهای بزرگ چاپ و بسته‌بندی اصلاً کاری با وزارت ارشاد ندارند و مجوز فعالیت خود را از صمت گرفته و خواسته آنها این است که هیچ حمایتی نمی‌خواهیم، تنها دولت یعنی وزارتخانه‌های صمت، ارشاد، سازمان امور مالیاتی، تأمین اجتماعی و گمرک چوب لای چرخمان نگذارند.
مهم‌ترین خواسته بنده از دولت جدید این است که جایگاه صنعت چاپ و بسته‌بندی از حد دفتر امور چاپ ارتقا یابد، مثلاً تشکیل سازمان مستقل مانند سازمان سینمایی و … ساختار جدید برای پیشرفت، بهره‌وری بهتر، روان‌سازی قوانین دست و پاگیر با وجود سرعت سرسام‌آور دیجیتال و هوش مصنوعی بیش‌ازپیش برای بقای واحدهای چاپی و حضور و قدرت‌نمایی توانمندی‌های چاپ کشور در بازارهای خارجی و صادرات محصولات باید آمادگی داشته باشیم.
با توجه به سابقه حمایت شما از ریاست جمهوری آقای رئیسی در انتخابات گذشته، اکنون بعضی همکاران تعجب می‌کنند که چرا نامزدهای اصولگرا را رها کردید و از پزشکیان حمایت می‌کنید؟
بنده نه اصولگرا هستم و نه اصلاح‌طلب. همیشه با توجه به وضعیت کشور اگر احساس خطر کنم یا تشخیص دهم یا با بزرگانی که مورد اعتمادم هستند، مشورت می‌کنم و سپس انتخاب می‌کنم. برای مثال، سال ۸۸ بنده از آقای میرحسین موسوی حمایت کردم و در ستاد ایشان نیز فعالیت می‌کردم و آن روز نظرم این بود که آقای میرحسین از آقای احمدی‌نژاد اصلح‌تر هستند. بعد از آن مسائل و شلوغی‌هایی که پیش آمد، بنده از ایشان و دیگر همفکران و هم‌ردیفان ایشان کناره‌گیری کردم و به هیچ عنوان از آن مسائل حمایت نکردم و فرد مستقلی هستم. در دوره اول آقای روحانی، من به ایشان رای دادم و در دوره دوم به آقای رئیسی رای دادم تا انتخاب دوره بعدی سال ۱۴۰۰، باز هم از من خواستند که در ستاد آقای رئیسی باشم و به‌عنوان معاونت چاپ و انتشارت ایشان حداکثر فعالیت خود را انجام دادم و در آن موقع ۴۵ تشکل صنعت چاپ، نشر، مطبوعات و سلولزی از ایشان حمایت کردند یا بیعت کردند و برای هر ۴۵ مورد، از طرف ستاد لوح گرفتم و برایشان ارسال کردم.
در این دوره برای مصلحت نظام، برای اینکه مردم پای صندوق‌های رای بیایند، اعتقاد داشتم که آقای پزشکیان هم متخصص هستند و وجهه خیلی خوبی دارند، دست پاک هستند، از ایشان حمایت کردم.
اگر خواست‌های شما و وعده‌ها پس از ۶ ماه تحقق پیدا نکرد، آیا اهرمی برای مطالبه و تحقق آنها دارید؟ چه رفتاری خواهید داشت؟
من فقط احساس خطر کردم و فکر کردم اگر کاندیدای دیگر بیاید، وضع کشور بحرانی‌تر می‌شود چه از جهت اقتصادی و چه از جهت سیاسی. به‌خاطر همین از آقای پزشکیان برای اینکه وضع کشور بدتر نشود، حمایت کردیم. اگر آقای جلیلی رای آورده بود، دلار به جای ۵۸ تومان، ۷۰ تومان بود و فشار و تورم بیشتر می‌شد. برای اینکه حداقل وضع از این بدتر نشود، از آقای پزشکیان حمایت کردیم. اینکه به خواسته‌ها و وعده‌هایی که داده‌اند بتوانند پاسخ دهند، بستگی به کل نظام و ارگان‌های آن دارد که به او اجازه بدهند یا خیر.
