هشتمین جشنواره بین‌المللی مد و لباس فجر، با شعار «خوشا مکران و نقش بی‌مثالش» جلوه ای از قابلیت‌های بومی و محلی را با تکیه بر طرح‌های لباس زنان مکران برای الهام طراحان مد و لباس به نمایش گذاشت.
سید محمد مجتبی حسینی معاون امور هنری وزارت ارشاد، با اشاره به این ویژگی جشنواره هشتم، یادآور شد «مناطق مختلف ایران، منبع الهامی برای طراحی در حوزه مد و لباس است. وی گفت: هر چه شناخت ما نسبت به کشورمان دقیق‌تر باشد، منابع الهام بیشتر و بهتری برای آفرینش‌های هنری خواهیم داشت. امیدوارم این طرح و نقش مکران همچنان در کانون توجه قرار داشته باشد.»
کم و بیش همه می‌دانند که مشکلات اساسی مد و لباس برای تبدل شدن به صنعتی پر رونق و برند جهانی، بی‌ربط با مسائل و ویژگی‌های فرهنگی و سیاسی کشور نیست. اما چه بسا این محدودیت با مدیریت خلاقانه و برنامه‌ریزی هوشمندانه بتواند به عنوان فرصتی در بازار کشورهای اسلامی تجلی یابد. مگر برند «حلال» در صنایع غذایی الان در قلب اروپا بازار ندارد؟
با این همه از مسئولان کشور انتظار می‌رود با صعه صدر بیشتری به طراحی مد و لباس بنگرند. لباس، تن‌پوش آدمی است، در عروسی و عزا، خیابان، خانه و هنگام کار، خواب، استراحت و ورزش. سرمایه‌گذاران تولید پارچه و پوشاک و طراحان مد و لباس، باید با آرامش و اطمینان، بدون این که دستشان بلرزد، برای همه این بازار کار کنند و نمایشگاه بگذارد و برندشان را تبلیغ کنند.
معاون امور هنری وزارت ارشاد در زمینه حمایت و کمک‌های این نهاد برای رفع دغدغه‌ها و چالش‌های طراحان خاطرنشان کرد «مسئولیت ما در حوزه طراحی با تلاش در جهت رشد آن است. فکر می‌کنم نقطه نظرات و نکات هنری که در طرح‌ها بیش از پیش مطرح می‌شود، می‌تواند به رشد کیفیت طراحی هنرمندان منجر شود.»
قید و بندهایی که به دست و پای طراحان و تولیدکنندگان مد و لباس پیچیده، موجب می‌شود حتی پوشاک اسلامی نیز به عنوان بازاری خاص به تسخیر برندهای بین‌المللی درآید. لباس ورزشی اسلامی نایک، نمونه‌ای از این دست است.
طراحان و سرمایه‌گذاران ایرانی نیازمند احساس امنیت و اعتماد به نفس برای حضور در بازارهای منطقه‌ای و جهانی هستند. صنعت پوشاک نیز مانند صنایع و کسب و کارهای دیگر، زمانی پا می‌گیرد و ریشه می‌دواند که توان رقابت در بازارهای خارجی و دست کم منطقه‌ای را کسب کند. حتی سمت‌گیری به سوی بازارهای هدف بین‌المللی می‌تواند در ارتقای کیفیت و استانداردهای طراحی و چاپ و دوخت و برندسازی پارچه و پوشاک ایرانی مؤثر افتد و دانش فنی، دیدگاه‌های هنری و توانمندی بازاریابی دست‌اندرکاران مراحل مختلف فرایند بافت، چاپ، طراحی، دوخت و فروش را چندگام به جلو ببرد. با شکل‌گیری حرکت همه‌جانبه در شاخه‌های هنری، تولیدی و بازرگانی، صنعت پوشاک، منابع الهام طراحی از هر گوشه سرزمین پرمایه ایران با تنوع اقلیمی و قومی و سابقه دیرسال فرهنگی، کشف خواهد شد. نه تنها مکران که کل سیستان و بلوچستان و نیز کردستان و خوزستان و ترکمن صحراو کُرمانج و هر شهر و دیار ایران، برگی به دفتر صنعت مد و پوشاک ایران خواهد افزود.
