نهادهای صنفی صنعت چاپ در تهران، از پرتنش‌ترین واحدهای صنفی در کشور به شمار می‌روند. پس از یک سال و اندی کشاکش بر سر نتایج انتخابات هیأت مدیره اتحادیه چاپخانه‌داران و تعیین رئیس آن، نوبت به زورآزمایی اتحادیه چاپخانه‌داران و لیتوگرافان رسید، ابتدا بر سر تصاحب واحدهای چاپ دیجیتال و بعد کل صنفی به نام لیتوگراف، این مبارزه چند بار با اعلام پیروزی این یا آن طرف، تمام شده اعلام شد، اما فعلا هیچ کدام ضربه فنی دیگری نشده و با اختلاف امتیاز به مبارزه ادامه می‌دهند و معلوم نیست چند چند تمام شود.
تازه‌ترین مورد با انتقاد عضو هیأت مدیره اتحادیه چاپخانه‌داران از عملکرد تعاونی چاپخانه‌داران کلید خورد که پاسخ مبسوط رئیس تعاونی را به دنبال داشت. این آخری بی‌ارتباط با نزدیک شدن به روز انتخابات هیأت مدیره جدید تعاونی، نیست.
علاوه بر خود اعضای نهادهای صنفی، برخی فعالان از بین مدیران چاپخانه‌ها و حتی بیرون از آنها، نیز با جانب‌داری از این یا آن سوی ماجرا، تنور را گرم‌تر می‌کنند. از طرفی کسانی نیز به‌واسطه ارتباط دوستانه و حرفه‌ای با دو طرف و گاه چند طرف ماجرا، نقش محلل را ایفا کرده و گاه مراسم محدود آشتی‌کنان برگزار می‌کنند. اما این اتحادها و ریش گرو گذاشتن‌ها هم، دیری نمی‌پاید و بار دیگر و به بهانه‌ای دیگر، پیمان‌های دوستی می‌شکند و اظهارات و اقدامات ناساز آنها، در شبکه‌های اجتماعی و مکاتبات رسمی اداری بالا می‌گیرد.
از رهگذر این کشمکش‌های درون صنف، آسیب‌های معینی به منافع صنفی وارد شده، زیرا اجماع و همکاری لازم برای حرکت یکپارچه و مؤثر جهت دستیابی به منافع صنفی، شکل نمی‌گیرد؛ و قدرت آن را در مواجهه با طرف‌های دیگر(دولت، تامین کنندگان، مشتریان وغیره) تضعیف می‌کند. اما این یک روی سکه است. روی دیگر آن، بیش‌فعال شدن همان چهره‌ها و مقامات صنفی برای ارائه طرح و اجرای برنامه‌های پیاپی به سود صنف چاپ است تا از این طریق، لیاقت و شایستگی و برتری خود را برای احراز پست‌های موجود یا مطلوب، به اثبات برسانند و اعضای صنف را با خود همراه سازند. از رهگذر این روی دوم سکه، چه بسا امتیازات و منافعی هم نصیب صنف بشود.
در یک ماه اخیر، چندین نشست سنگین و پرتعداد در اتحادیه چاپخانه‌داران جهت بررسی مسائل اساسی برگزار شده و به موضوعات اساسی مثل آموزش و سیاست‌گذاری و اتاق فکر اتحادیه تشکیل شده است. این همه فعالیت و تلاش با مشارکت شماری از چهره‌های صاحب‌نظر و متخصص، واقعاً باید به نتایج خوبی برسد، اما مخالفان یا بدبینان، این کارها را از شائبه زمینه‌سازی این یا آن چهره برای کسب مدارج ترقی فردی بری نمی‌دانند و این اقدامات را صرفاً نمایشی و فاقد هرگونه دستاوردی به سود منافع صنف قلمداد می‌کنند.
کاش این تلاش‌ها در فضایی بهتر و با دوستی و هم‌افزایی همه طرف‌ها در راستای منافع خانواده بزرگ چاپ صورت می‌گرفت که جایگاه این صنعت را در اقتصاد کشور و در جامعه بالا ببرد. کاش خانواده چاپ به جای رنج بی‌شمار دشمنی‌ها، میوه درخت دوستی را می‌چیدند.
سردبیر
