چاپ دیجیتال پارچه چندسالی است که به برکت محدودیت واردات پارچه چاپ شده و گرانی پارچههای خارجی در پی جهش نرخ ارز، رونق گرفته است. اما در کنار این موفقیت و رشد شتابان، از هم اکنون نشانههای افول آن نیز به چشم میخورد و بیم آن میرود که به سرنوشت چاپگرهای لارج فرمت و چاپ بنر و نیز چاپخانههای افست دچار شود. سرنوشتی که با ورود ماشینهای دست دوم و رشد قارچ گونه و نسنجیده به رقابتی کور و غیرحرفهای منجر شد و به ورشکستگی بسیاری از آنها انجامید.
بنابراین شایسته است هم اکنون به فکر چاره باشیم. از خریدار و فروشنده تا سیاستگذاران و صاحبان صنعت نساجی باید مراقب این فرصت امیدبخش برای چاپ دیجیتال پارچه باشند و از افول آن جلوگیری کنند.
معروف است که میگویند ورود به چاپ دیجیتال راحت است. باید گفت چاپخانههای کوچک که اغلب با یک دستگاه چاپگر و بعضاً در پارکینگ خانه، شروع به کار میکنند، به همین، راحتی هم میتوانند جمع شوند، ولی در این بین، سرمایه گروهی از مردم هدر میرود و پیشرفت یک صنعت دچار وقفه میشود.
اگر درباره چاپکاران و واحدهای چاپ دیجیتال موفق، بررسی کنیم میبینیم که اغلب از جای کوچک و با سرمایهگذاری سنجیده و حساب شده شروع کرده و متناسب با نیاز بازار فناوریهای جدید را به خدمت گرفته و توسعه دادهاند.
بدترین وضعیت این است که یک یا چند جوان به شوق ایجاد کار و اشتغال، بدون مطالعه و شناخت درست از اوضاع چاپ و روندهای بازار، به هر قیمتی یک دستگاه ارزان قیمت را در محلی کوچک و بدون آموزشهای لازم نصب کند و برای تأمین کار این در و آن در بزند. چنین شخصی خیلی زود با مشکلات روبرو میشود، به ویژه اگر سراغ ماشینهای دست دوم برود که خود را در معرض خطر قرار میدهد.
خریدار و فروشنده هر دو مسئولاند
برای تصمیمگیری درست، باید هم فروشنده و هم خریدار، مسئولانه برخورد کنند، مسئولانه، نسبت به خود و به طرف مقابل. خریداری که آمادگی ورود به بازار چاپ پارچه را ندارد، روابط را نمیشناسد، بازاریابی بلد نیست، برنامهای برای بازار هدف و توسعه کسب و کار ندارد، در درجه اول خودش را به دردسر میاندازد. من از چنین خریدارانی میپرسم آیا اگر وارد این کار نشوند، کسب و کار بهتری سراغ ندارند؟
اما فروشنده هم نباید تنها به فروش فکر کند، باید قبل از آن به فکر تشکیل و تقویت تیم فنی پشتیبانی باشند و بتوانند قطعات و موادمصرفی لازم را به موقع تأمین کنند. میدانیم که تربیت افراد فنی مطمئن و کارآمد، آسان نیست. حدود شش ماه طول میکشد تا تکنیسین آموزشهای لازم را ببیند و در کنار متخصصان مهارت کسب کند به طوری که خودش به تنهایی بتواند برای تعمیر اعزام شود. با این اوصاف، هر فروشندهای باید از خودش بپرسد، اگر فروش را دو، سه برابر کند، آیا میتواند آنها را پشتیبانی کند؟ و آیا خریدار امکان برگشت قسطهایش را خواهد داشت؟
خوشحالی اولیه برای تصمیم نسنجیده از طرف خریدار چاپگر و فروشنده، دیر یا زود در برابر چک برگشتی رنگ میبازد. آرزو کنیم با تصمیمگیری و اقدام بجا، هیچوقت با این پدیده روبرو نشویم. 
مدیران کارخانههای نساجی کجا هستند؟
صنعت نساجی از قدیمترین و اصیلترین صنایع کشور ماست و چاپ و تکمیل پارچه نیز به برکت صاحبان اصلی و مدیران پرسابقه و کاربلد این صنعت، تجهیزات و تخصصهای خود را پدید آورده است، اما این بازار در حال تحول است. حالا فضا و زمانه فرق کرده و بازار نیازهای متفاوتی دارد.
اگر در چاپ روتاری چاپ زیر ۱۰ هزار متر طول پارچه، توجیه اقتصادی ندارد، در چاپ دیجیتال، حتی یک متر را هم میتوان چاپ کرد.
امروزه اگر مشتری ۱۰ هزار متر سفارش داشته باشد هم، آن را با چندین طرح و رنگ متفاوت میخواهد.
علاوه بر اینها، مد و Fashion تأثیر لحظهای و مستقیمی بر بازار پارچه دارد و گرفتن نمونه و مدل سازی اهمیت بسزایی در این کسب و کار پیدا کرده است، چرا باید کارخانهها و واحدهای بزرگ و صاحبان اصلی صنعت نساجی و چاپ و تکمیل با آن همه تخصص و تجربه از این ابزار بینصیب بمانند؟!
میدانید که راهاندازی یک کارخانه نساجی یا رنگرزی و چاپ و تکمیل حدود ۳ تا ۴ سال طول میکشد و کلی دوندگی و هزینه لازم است تا مجوزهای لازم گرفته شود و زیرساختها از جمله برق صنعتیف سیستم رفع فاضلاب صنعتی و غیره مهیا شود. کارخانههای نساجی همه این امکانات را دارند. در مقابل چنین سرمایهگذاری و امکاناتی، هزینه تأمین چاپگرهای حرفهای چاپ پارچه، رقم قابل ملاحظهای نیست. جا دارد صاحبان صنعت نساجی و چاپ و تکمیل، خود را با این تحول همراه سازند و چاپگرهای دیجیتال را در خدمت ذوق و تجربه و تخصصی خود بگیرند تا پیشگامی خود را به حق در این فصل شکوفایی نساجی و چاپ پارچه به اثبات رسانند.
