بعضی سازندگان داخلی هم اصل ماشین‌ها را نیاورده بودند

میلاد داورزن مدیر داخلی صحافی سیمی ساز، با همه جوانی، حسرت سالهایی را می خورد که صدای ماشین چاپ و دستگاه های صحافی در سالن های نمایشگاه می پیچید. “قدیما طوری بود که ماشین آلات می-آوردند. الان نهایتا به طور مجازی یک مانیتور گذاشته اند و تصویر و ویدئو ارائه می‌‌دهند. مثل قدیم نیست که ماشین آلات را در حال کار به نمایش بگذارند. هزینه‌‌ها خیلی بالا رفته، مگر شرکت‌‌های خیلی بزرگ بتوانند چنین خرجهایی بکنند. چندین سال پیش کشور‌‌های خارجی برای ارائه ماشین آلات و تکنولوژی، به نمایشگاه می‌‌آمدند. الان که تحریم هستیم، هیچ کشوری ماشین آلات نمی‌‌آورد که بفروشد. فعلا که محدودیت داریم، حتی شرکت‌‌های ایرانی هم زیاد هزینه نمی‌‌کنند؛ بعضی سازندگان داخلی هم اصل ماشین‌‌ها را نیاورده بودند و بیشتر به طور مجازی کار می‌‌کردند. ۴ تا میز و صندلی، صدا و تصویر. چند سال است که نمایشگاه پشت سر هم است، عین هم هست اما باز هم نسبت به پارسال که برگزار نشد و سال قبل‌‌تر که ضعیف‌‌تر از امسال بود، دارد بهتر می‌‌شود ولی این قدر هزینه‌‌ها برای اجرای نمایشگاه بالا رفته که برای غرفه‌‌دارها مقرون به صرفه نیست. همان طور که صحافی برای ما به صرفه نیست، نمایشگاه هم همین مشکلات را دارد. هزینه‌‌ها این قدر بالاست که توجیه اقتصادی ندارد، یعنی بازدهی ندارد. به ان صورت چیز جدیدی ندیدیم. دستگاه جدید و محصول جدیدی برای ارائه نبود، همه تکراری بود. ببینید ما با تعدادی شرکت محدود کار می‌‌کنیم که ما را می‌‌شناسند (مثل همین ماهنامه صنعت چاپ، چاپ و نشر و چند ناشر دیگر) ما به همین چند تا قانع هستیم یعنی بیشتر از این توان هم نداریم که بخواهیم به آنها سرویس بدهیم.