همايش معرفي نمايشگاه بين‌المللي اينترپک با حضور جمعي از فعالان صنعت بسته‌بندي کشور برگزار شد. به گزارش خبرنگار صنعت چاپ، در اين همايش که هفتم مهر ماه به ميزباني شرکت فوژان راهبران آتي، در هتل پارسيان آزادي برگزار شد، سخناني با محوريت معرفي نمايشگاه اينترپک ايراد شد.
خانم ايرينا پراگ مدير ارشد نمايشگاه اينترپک سخنران نخست اين جلسه، ابتدا به معرفي مرکز نمايشگاهي دوسلدورف و نمايشگاه اينترپک پرداخت. وي که نمايشگاه اينترپک را تخصصي‌ترين نمايشگاه تجاري دنيا مي‌نامد، در خصوص نحوه و ويژگي‌هاي برگزاري اين نمايشگاه گفت:« اينترپک به عنوان بزرگترين نمايشگاه بسته‌بندي، هر سه سال يک بار برگزار مي‌شود که نمايشگاه آتي آن، از ۴ تا ۱۰ ماه مه سال ۲۰۱۷ مصادف با ارديبهشت سال ۱۳۹۶ برپا خواهد شد. در اين نمايشگاه۲۶۷۰ غرفه از کشورهاي مختلف داريم. در سال ۲۰۱۴ که نمايشگاه اخير برگزار شد ۱۷۴۷۹۸ بازديدکننده حضور داشت.» وي در ادامه با توصيف گوشه‌هايي از نمايشگاه اينترپک و امکانات جانبي و رفاهي آن گفت: «ميزان رضايتمندي بازديدکنندگان از نمايشگاه، گوياي امتيازات مطرح آن است. نمايشگاه امکان ايجاد روابط و برقراري ارتباطات تجاري و کاري را براي حاضران در سطوح مختلف فراهم مي‌کند.»
وي در ادامه به معرفي شعب مختلف و بيان ويژگي‌ها، امکانات و ذکر موقعيت‌هاي جغرافيايي آنها پرداخت.
خانم پراگ در بخش ديگري از اظهاراتش در خصوص اقدامات صورت گرفته توسط متوليان اينترپک در بخش‌هاي متفاوت و بازه‌هاي زماني مختلف توضيحاتي ارائه داد.
سخنران بعدي اين مراسم، ريچارد کلمنز مديرعامل انجمن توليدکنندگان ماشين‌آلات مواد غذايي فدراسيون آلمان، نخست به معرفي اين انجمن و زيرمجموعه‌هاي آن پرداخت.
کلمنز، گرايش به فناوري‌هاي مطابق محيط زيست، رقابت شديد در سطح جهاني و منطقه‌اي، افزايش هزينه نيروي کار، انرژي و مواد اوليه و تغيير رفتار مصرف‌کننده را از مهمترين چالش‌هاي صنعت بسته‌بندي برشمرد.
وي در بخش ديگري از سخنانش با توجه به اهميت طراحي روي جلد محصولات بسته‌بندي و تاکيد بر لزوم افزايش کيفيت اين محصولات، به گرايش روزافزون سليقه مصرف‌کنندگان به سمت کيفيت بالا اشاره کرد و اين مقوله را به عنوان شرطي لازم براي توسعه مقاصد شرکت‌هاي بسته‌بندي در بازارهاي مختلف عنوان کرد.
وي در ادامه با يادآوري خطر کپي‌برداري توسط برخي شرکت‌ها، بر لزوم توجه هر چه بيشتر به بسته‌بندي‌هايي که امنيت و افزايش احتمال جعل‌ناپذيري را براي صاحبان محصولات بسته‌بندي فراهم مي‌کند، تاکيد کرد.
بخش بعدي سخنان کلمنز به بررسي عملکرد جهاني صنعت بسته‌بندي اختصاص يافت. بر اين اساس وي عنوان کرد: «بيش از ۴ هزار ميليارد بسته‌بندي در سال ۲۰۱۵ فروخته شده است. رايج‌ترين آنها پلاستيک انعطاف‌پذير است که۶۰ درصد حجم بسته‌بندي بازار جهاني را شامل مي‌شود و اين در حالي‌است که توليد اين محصول در اشکال مختلف، روند افزايشي در پيش گرفته‌است. سال گذشته همچنين بيش از ۶۲۰ ميليارد بسته مرکب از کاغذ و مقوا توليد و فروخته شد و تا سال ۲۰۱۹ با افزايش ۶ درصدي تقاضا در اين حوزه مواجه خواهيم بود.» وي در ادامه اين مطلب به بيان آمارهاي بيشتري در خصوص بازار صنعت بسته‌بندي مناطق مختلف جهان پرداخته و در خلال آن قابليت‌هاي هر بازار در موقعيت‌هاي جغرافيايي مختلف را با توجه به بازه زماني فعاليت‌هاي مفيدشان به عنوان مزيدهاي رقابتي قابل اتکا از آن بازارها برشمرد.
اين فعال بسته‌بندي همچنين طي بيان سخناني با تکيه بر ضرورت‌هاي بهداشتي و امنيتي به توضيح نکاتي فني در خصوص بسته‌بندي‌هاي کارآمد پرداخت.
سخنران بعدي، نيما سيدالحکمايي عضو هيات مديره انجمن ماشين‌سازان صنايع غذايي ايران، نخست به ذکر تاريخچه تشکيل و فعاليت انجمن ماشين‌سازان صنايع غذايي ايران پرداخت. سپس با ابراز اميدواري از پيشگام بودن ماشين‌سازان کشور در نوآوري و توليد فناوري روز خاطرنشان کرد: «مي‌توانيم با بدست آوردن بازار از طريق نوآوري، به افزايش فروش خود کمک کرده و مشکلات سازمان را حل کنيم.»
اين عضو انجمن علوم و فناوري بسته‌بندي ايران، با بيان اينکه ۲۳ سال به عنوان بازديدکننده و دو دوره به عنوان غرفه‌دار در نمايشگاه اينترپک حضور داشته است، به لزوم حضور در تمامي ساعات برپايي نمايشگاه اينترپک از ابتدا تا ساعات پاياني آن اشاره کرد و استفاده هر چه بيشتر از تمامي بخش‌هاي اين نمايشگاه را به عنوان عاملي مهم در به‌روز کردن شرکت‌کنندگان، خواستار شد.
رضا نورايي مدير مسئول و سردبير نشريه صنعت بسته‌بندي نيز با اشاره به نمايشگاه اينترپک به عنوان نقشه راه توليدکنندگان براي توليد محصولات و تعيين‌کننده خط مشي آنان در پيشبرد اهداف تجاري‌شان گفت: «بسياري از شرکت‌کنندگان در نمايشگاه، همان جا تصميم مي‌گيرند که در آينده چه محصولي را توليد کنند. پس وقتي ماشين‌سازان و توليدکنندگان لوازم بسته‌بندي ما به نمايشگاه مي‌روند، آنچه در نمايشگاه مي‌بينند، آخر خط نيست. آخر خط رسيدن به محصولي است که بعد از نمايشگاه توليد مي‌شود» وي اضافه کرد: «تا لحظه برگزاري نمايشگاه همه سعي مي‌کنند آنچه که دارند را عرضه کنند، اما خيلي از تصميمات جديد، همان‌جا در نمايشگاه گرفته مي‌شود.»
وي با اشاره به ضرورت داشتن افق ديد بالا، آينده‌نگري و تشخيص روندهاي کارآمد در آينده بسته‌بندي را مهمترين نکته‌اي عنوان کرد که توليدکنندگان ماشين‌آلات و ابزارهاي بسته‌بندي کشور مي‌بايست مدنظر داشته باشند.
نورايي طي سخناني به ضعف تشکل‌ها در ايران و نفوذ دولت و قوانين و اعتبارات آن در تصميم‌گيري‌هايشان اشاره کرد و با بيان اينکه در بسياري از کشورهاي خارجي ngoها نقش تعيين‌کننده‌اي در تصميم‌گيري‌ها و افزايش اعتبارات دارند، تصريح کرد: «ما بسياري از مواقع، در هنگام مذاکره، توانايي‌هاي خودمان را به شکل “ما به‌علاوه دولت” در نظر مي‌گيريم، ولي خارجي‌هايي که با ما مذاکره مي‌کنند- مثلا آلمان- خودشان را با ngo هايشان جمع مي‌زنند. در آلمان توانايي‌هاي صنعت، متشکل از توانايي‌هاي توليدکننده و تشکل‌ها است، در صورتي که در اينجا هنوز ngoهايمان آنقدر قدرت نگرفته‌اند که بتوانند سرنوشت صنعت خود را تعيين کنند و هميشه اين دولت است که نقش اساسي در تصميم‌گيري‌ها دارد». وي وجود اين تناقض در نگاه مذاکره‌کنندگان ايراني و خارجي را عاملي موثر در نرسيدن به نتيجه مطلوب عنوان کرد.
وي در پايان تاکيد کرد:«صنعت بسته‌بندي مي‌تواند به دولت راهکار بدهد. دولتي‌هاي ما ايده‌اي براي اجراي سياست‌هاي اقتصاد مقاومتي ندارند، لذا صنعت‌گران و توليدکنندگان ما مي‌توانند با آنچه که در نمايشگاه‌ها مي‌بينند راهکارها و طرح‌هاي جديد خود را ارائه دهند. صنعت بسته‌بندي مي‌تواند مکانيسم صرفه‌جويي در هزينه‌ها را به دولت بدهد و اين وظيفه انجمن‌ها و تشکل‌هاي ما است که اين ره‌آوردها را از نمايشگاه با خود به کشور بياورند.»
