نه یکی، بلکه دو شرکت در استانبول ثبت کردیم
محمد اکبرزاده؛ مدیرعامل گروه صنعتی نگار
محمد اکبرزاده
مدیرعامل گروه صنعتی نگار
گروه صنعتی نگار، مجموعه ای است تولیدی و فنی، و نه یک مجموعه تجاری و بازرگانی، با این همه از سر ناگزیری شرکتی در ترکیه به ثبت رسانده و چالش‌هایی زیادی را از سرگذرانده تا بتواند مواد مصرفی لازم را به موقع تأمین نموده و سفارش مشتریان را به انجام رساند، تا بتواند سیلندرسازی را با بیش از ۱۷۵ نفر پرسنل، سرپا نگه دارد.
روایت این ماجرا را از زبان محمد اکبرزاده؛ مدیرعامل گروه نگار بشنوید:
چندین سال است که در استانبول شرکت ثبت کرده‌ایم، نه یکی، بلکه دو تا.
اما چرا دو شرکت؟ چون در اولی سهامدار ایرانی داشتیم و وقتی با بعضی از شرکت‌های اروپایی معامله می‌کردیم، آن‌ها سوابق شرکت و سهامداران آن را که بررسی می‌کردند باز هم ایراد می‌گرفتند که چون شریک ایرانی در این شرکت است، ما نمی‌توانیم به آن جنس بفروشیم. بعد مجبور شدیم یک شرکت دیگر ثبت کنیم که همه چیز آن به نام کارمند ترک باشد.
شما می‌توانید حدس بزنید که چنین کارهایی چقدر ریسک دارد و چقدر استرس و گرفتاری برای تولیدکننده ایجاد می‌کند.
بعضی دوستان و همکاران در رشته چاپ و بسته‌بندی رفته‌اند در دبی یا عمان، شرکت ثبت کرده‌اند. همه این کارها هزینه و گرفتاری‌های خودش را دارد و در عین‌حال علاوه بر هزینه‌های نگه‌داری شرکت، درصدی بابت روش انتقال پول و تغییر اسناد حمل و غیره به هزینه تمام‌شده دستگاه و مواد مصرفی خریداری‌شده اضافه می‌کند. یعنی ما هرچه وارد می‌کنیم، درصد قابل توجهی هزینه اضافی باید بابت این کارها بپردازیم و از همه مهمتر اتلاف زمان زیادی را تحمل می کنیم.
می‌پرسیم آیا این دفتر علاوه بر واردات به کار صادرات هم می‌آید؟
تاکنون بیشترین فعالیت این شرکت ها در جهت خرید و واردات دستگاه‌ها و ملزومات و مواد مصرفی بوده ولی اخیرا درصدد هستیم تا برای بازاریابی و صادرات محصولات خودمان هم استفاده نماییم.
آنجا رقابت با خود شرکت‌های ترک را هم دارید؟
بله، ولی ما با اطمینانی که از کیفیت محصولات خودمان داریم، به موفقیت در این مسیر خوش بین هستیم البته هدف ما نه بازار ترکیه، بلکه دیگر کشورهای منطقه و بخصوص کشورهای CIS است که تجربه همکاری با بعضی از آن‌ها را هر چند به صورت محدود، داریم.
ناگفته نماند که مشکلات فقط محدودیت‌ها و تحریم‌های خارجی نیست بلکه بیشترین مشکلات به قوانین و مقررات دست و پاگیر داخلی بر می گردد که توان و سرعت عمل را از تولید کننده، بخصوص در صادرات می گیرد. با این‌همه ما از پا نمی‌نشینیم و در موارد زیادی تلاش ما برای باز کردن بندهایی است که دولت به دست و پایمان می‌پیچد ولی در نهایت یا راه را می یابیم و یا راه را خودمان می سازیم.
خبر دارید که کشورهای دیگر مثل دبی یا عمان یا چین و … برای ثبت شرکت مناسب‌ترند یا نه؟
راستش ما به فضای ترکیه آشناتر و نزدیک‌تر هستیم. شاید این کشورها مزایای بهتری داشته باشند، بعضی دوستان که در عمان دفتر ایجاد کرده‌اند، می‌گویند تسهیلات خوبی در اختیارشان می‌گذارند، مثلا پانزده سال معافیت مالیاتی و … یا کسانی‌که در دبی شرکت دارند، در واقع در مرکز یک هاب تجاری قرار دارند.
بعضی چاپخانه‌های ایرانی هم در ترکیه دفتر دارند ولی به نام شرکت ترک، محصولات چاپی را به مشتریان خود در کشورهای منطقه تحویل می‌دهند.
آیا مناطق آزاد ایران دارای چنین امکاناتی نیستند که نیاز نباشد در کشورهای دیگر شرکت ثبت کنید؟
سوال شما شبیه این است که بفرمایید مگر در ایران امکانات کم هست که بیش از چند میلیون!! ایرانی صاحب فکر یا سرمایه مادی!! آن را ترک کرده و در کشورهای دیگر مقیم شده اند، اگر چنین امکاناتی بود که کسی نمی‌رفت به آن کشورها و متحمل هزینه و ریسک شود. وقتی حتی شرکت ترک به علت داشتن شریک ایرانی در هیأت مدیره‌اش، شامل تحریم می‌شود، دیگر چه می‌توان گفت؟
امیدواریم این مشکلات برطرف شود تا فکر و انرژی و سرمایه ما در خدمت تولید و ساختن کشورمان باشد، نه این کارهای حاشیه‌ای.
