تنها راه حل آسان برای رفع مشکلات قطع برق، ایجاد چاه ارت است
بیشترین آسیب ناشی از قطعی برق در واحدهای صنعتی چیست؟
بگذارید اینگونه توضیح دهم که یک زمانی ما، قطع برق کنترل نشده داریم یعنی اوپراتور از قطعی برق اطلاع ندارد و در این صورت، مواد اولیه بسیاری را از دست میدهیم. برای مثال درمورد چسبهای گرم، ممکن است بعد از مدتی دوباره بتوان آن را گرم کرد و به کار ادامه داد اما در همین حالت هم، مواد مصرفی تلف شده مثل کاغذ باطله و غیره روی دست ما میماند. اما مهم تر از این ها، صدمات احتمالی به سیستم های برقی ماشینآلات است. در هرصورت قطعی برق، خوشایند نیست ولی اگر این قطعیها با برنامه باشد بهتر است. البته هم در طول این ۴۰سال و هم قبل ازآن این مشکل قطع برق را داشتهایم و وزارت نیرو، تجربه قطع برق به صورت دورهای را دارد و میتواند آن را مدیریت کند. من میخواهم با دید گستردهتری به این موضوع بپردازم؛ ببینید سیستم برق ما با آمریکا و اروپا متفاوت است و این مسئله اشکال بزرگی را در خسارتهای ناشی از قطع برق برای ما ایجاد میکند. در اروپا و آمریکا هم گاهی قطعی برق، اتفاق می افتد اما خیلی کمتر از ما خسارت میبینند. بهنظرم بهتر است به موانعی که در توزیع برق، وجود دارد بپردازیم که بتوانیم خسارات را کاهش دهیم.
آیا راهحلی مشخص برای کاهش آسیبهای ناشی از قطع برق، وجود دارد؟
اولینبار در دنیا، آمریکایی ها جریان متصل به زمین یا (ground) را از طریق ایجاد چاه ارت برای هر نقطه مصرف کننده وصل کردند. به زبان ساده یعنی با این کار، جریان نول به شبکه برق و را جریان ارت به چاه، متصل است. مشکل ما در ایران، این است که در هرساختمان و برای هر مصرف کننده، چاه ارت ایجاد نکردهایم و تنها واحدهای صنعتی بزرگ مثل کارخانهها، چاپخانههای بزرگ از این امکان برخوردارند. باید توجه کنیم که ایجاد چاه زمین یا ارت، هزینه زیادی هم ندارد و وزارت نیرو یا اداره برق، به راحتی میتوانند همه واحدهای صنعتی را برای ایجاد چنین امکانی ترغیب کنند. درواقع همه مصرف کنندهها چه خانگی و چه صنعتی باید از این چاه استفاده کنند. با اتصال دستگاه ها به چاه ارت، تا ۹۰درصد سوختگیهای ناشی از قطع برق از بین میرود. به این ترتیب که دیگر جریان نول، با قطع برق، بالا نمیرود، بلکه جریان نول و ارت به تعداد هر مصرفکننده تقسیم میشود.
واحدهای صنعتی و چاپخانهها، چگونه میتوانند به چاه ارت مجهز شوند؟
قطعی برق، به تنهایی مشکلی ایجاد نمیکند، مشکل همین نبود چاه ارت است. بازهم تاکید میکنم زمانی که برق قطع میشود تنها، مواد مصرفی ما مثل همان کاغذ، چسب، مرکب و غیره تلف می شود و این به خودی خود آسیب بزرگی نیست. بهنظر من آسیب بزرگ، همان جریان نول و ارت است که به سیستم ها و ماشین آلات وارد می شود و برای بیخطر کردن آن باید از همان ایجاد چاه ارت، استفاده کنیم. تا زمانی که این کار انجام نشود، قطع برق در ایران همچنان به واحدها آسیب خواهد زد. یک نکته دیگر هم در این رابطه وجود دارد که واحدهای صنعتی بزرگ و چاپخانه های بزرگ معمولا به چاه ارت، مجهز هستند و آسیب آنچنانی نمیبینند، مشکل ما واحدهای کوچک تولیدی است. چاپخانهها و کارگاههای چاپی کوچک هم باید به چاه ارتی که به جریان نول، متصل می شود، مجهز شوند. تنها در این صورت است که خسارتهای ناشی از قطع برق برای همه واحدهای تولیدی و صنعتی، حل خواهد شد.