هشتمین دوره نمایشگاه بین‌المللی چاپ، بسته‌بندی و کارتن‌سازی مشهد از چهارشنبه ۲۷ تا شنبه ۳۰ آذر در محل نمایشگاه بین‌المللی مشهد برپا شد.
این نمایشگاه با حدود ۵۵ شرکت‌کننده ایرانی، نشانی از بین‌المللی بودن نداشت و در مجموع نسبت به دوره‌های قبل مزیتی احساس نشد. البته ممکن است شرایط تحریم‌ها و مسائل سیاسی موجب شده باشد که این نمایشگاه نسبت به سال‌های قبل، کوچک‌تر و خلوت‌تر و در مجموع کم‌اثرتر برگزار شود و از این نظر نتوان به برگزارکننده خرده گرفت.
آنچه اینجا مطرح می‌شود بیان واقعیت‌هایی است که به عنوان ناظری بی‌طرف که چندین دوره برگزاری این نمایشگاه را شاهد بوده‌ام، با خوانندگان ماهنامه صنعت چاپ در میان می‌گذارم.
نمایشگاه چاپ، بسته‌بندی و کارتن‌سازی مشهد، امسال به جای چند سالن کوچک در یک سالن بزرگ‌تر و با چیدمانی حرفه‌ای‌تر برگزار شد. البته تنها نیمی از فضای سالن به شرکت‌کنندگان این نمایشگاه اختصاص داشت و نیم دیگر آن در اختیار نمایشگاه دیگری با عنوان صنایع غذایی بود که باید آن را حُسن تصادفی برای چاپکاران دانست، زیرا شرکت‌کنندگان آن نمایشگاه، سفارش‌دهندگان بالقوه نمایشگاه چاپ و بسته‌بندی بودند.
گرچه بعضی از شرکت‌کنندگان از حضور چند غرفه همکار (رقیب) در مجاورت هم راضی نبودند، اما برای بازدیدکننده بهتر بود که برخلاف سال‌های گذشته، بدون این‌که در هوای سرد از سالنی به سالن دیگر رود، از همه غرفه‌ها در یک فضا بازدید کند.
نقاط ضعف و قوت
مانند بسیاری از نمایشگاه‌های داخلی در این روزها، نمایندگی شرکت‌های خارجی در این نمایشگاه نیز حضور نداشتند. از طرف دیگر، تعداد اندکی هیأت‌های تجاری از بعضی کشورها برای بازدید آمده بودند اما حضورشان مشهود نبود. طبق شنیده‌ها، از کشورهای تاجیکستان، افغانستان، پاکستان، کردستان عراق و لهستان، نمایندگانی در قالب هیئت‌های دو یا سه نفره و بعضا تک نفره از نمایشگاه دیدن کرده و با مسئولین قرار ملاقات داشتند.
غرفه‌های چاپخانه‌ها و ارایه‌کنندگان مرکب و موادمصرفی نیز بخش دیگری – البته نه چندان بزرگ – از نمایشگاه را تشکیل می‌دادند. چاپخانه‌های ملل، صبا و زبرجد و همچنین چاپخانه آستان قدس که جای ممتاز خود را در این نمایشگاه داشت، در نمایشگاه حاضر شدند. حضور غرفه‌داران چاپ دیجیتال و لارج فرمت بسیار ضعیف و اندک بود.
در زمینه صنعت لیبل و چاپ لفاف، امیرچاپ و مشهد رول از مشهد و چاپخانه‌های پاسارگاد پلیمر و ترنج و یکی دو چاپخانه دیگر از تهران و یک چاپکار دیجیتال لیبل از همدان جلب توجه می‌کردند.
از نقاط قوت این نمایشگاه باید به حضور پر تعداد و فعال شرکت‌های کارتن‌سازی اشاره کرد که در مقایسه با شاخه‌های دیگر صنعت چاپ و بسته‌بندی، حضوری گرم‌تر داشتند. شرکت‌های مشهدی نظیر الماس کارتن، مهتاب کارتن و کارتن پردیس در کنار تعدادی کارتن‌ساز از شهرستان‌های اطراف و نیز خراسان جنوبی شرکت کرده بودند.
بر طبق میل شخصی‌ام به مقوله آموزش، خواستم به برنامه‌های جانبی این نمایشگاه، به‌ویژه سمینار و کارگاه‌های آموزشی اشاره کنم، ولی متاسفانه چیزی برای گفتن پیدا نکردم، چون متاسفانه هیچ کارگاهی همزمان با برپایی نمایشگاه برگزار نشد.
در آخر اشکالی که باعث کاهش شرکت‌کنندگان و بازدیدکنندگان از نمایشگاه شده است را شاید بتوان ضعف اطلاع‌رسانی درباره زمان برگزاری نمایشگاه دانست، متأسفانه بسیاری از فعالان صنعت چاپ بی‌خبر بودند که چنین نمایشگاهی در شهر آن‌ها برپاست. اطلاع‌رسانی و ترغیب فعالان این صنعت به بازدید از نمایشگاه، به طرق مختلف، می‌توانست باعث ایجاد انگیزه بیشتر در بازدیدکنندگان و نیز غرفه‌داران شود تا در سال بعد، تعداد شرکت‌کنندگان بیشتر از قبل شود.
امیدوارم با نگاهی عمیق‌تر به نقاط قوت و ضعف توسط برگزارکننده، این نمایشگاه در دوره‌های بعدی رونق بیشتری بگیرد.
