این صنعت دیگر اشباع شده است!
محمدرضا صافدل مدیریت چاپخانه پیمان نو، مشهد
ابتدا به این دلیل که هرچهارسال یکبار با تغییر دولتها، نوساناتی در دلار و ارز ایجاد میشود، طبیعی است که روند نوسازی بسیاری از صنایع ازجمله صنعت چاپ هم با مشکل مواجه شود. اما اگر ما با یک ثبات، روبهرو باشیم و بدانیم که مثلا در یک ماه آینده چه اتفاقی خواهد افتاد، قطعا بهتر میتوانیم برای توسعه و از آن مهمتر، خرید ماشینآلات جدید تصمیم بگیریم. همانطور که میدانید ماشینآلات چاپ، گران است و مثل دستگاههای صنایع دیگر نیست که حداقل بخشی از آن داخلی باشد و همه آن به کشورهای دیگر ازجمله آلمان و سوئیس وابسته است و در این قسمت است که بهدلیل تحریمها، مشکلات ارزی و دادن مجوزها، دست صاحبان صنعت بسته است. اما از آنجایی که این صنعت یک صنعت پایه است و ماشینآلات آن، خاص است و اگر میخواهیم صادرات موفقی برای کشور داشته باشیم، باید به این صنعت توجه ویژهای داشته باشیم، شما از کارگران و اوپراتورهای پای دستگاه بگیرید که چه زحمتی میکشند و چه مهارتهایی باید داشته باشند تا همین صاحبان صنایع که در این وضعیت واقعا بهسختی کار میکنند. منظورم از این توجه ویژه این است که تمام تصمیمات باید کارشناسانه باشد در وهله اول باید ظرفیتسنجی شود یعنی لازم نیست به این تعداد زیاد الان، مجوز چاپخانه داده شود، این صنعت دیگر اشباع شده است و مشکلی که پیش میآید این است که همین چاپخانهها باگرفتن وام و تسهیلات و هزاران کار دیگر یک ماشین را از خارج، وارد میکنند و بعد از مدتی به همان دلایل گفته شده از جمله زیر نرخ کار کردنها و فروش پایین مجبور می شوند کلی ضرر دهند و درنهایت کار را جمع کنند اما اگر همین ظرفیتها شناخته شود و تعداد معینی که واقعا نیاز بازار را برطرف میکنند و از پس هزینهها برمیآیند ماشینآلات جدید وارد کنند و کار بگیرند، شاید یکی از مشکلات مربوط به توسعه چاپخانهها، برطرف شود. و این یک وظیفه ملی است اگر میخواهیم این صنعت پابرجا بماند، باید هم اتحادیه و هم وزارت ارشاد توجه ویژهای به صنعت چاپ داشته باشند. من یک مثال هم میخواهم بیاورم، برای نمونه در چین، سالها پیش واحدهای کوچک را تجمیع کردند و در نهایت به یک Groupتبدیل شد اما در کشور ما چنین چیزی تا بهحال اتفاق نیفتاده است و اتحادیه باید این موارد را درنظر بگیرد. از آن طرف، اتحادی هم بین خود اعضای صنف، بهدلیل ذینفع بودن واحدهایی که در اتحادیه عضو هستند، در کشورمان شکل نگرفته است. پس با این اوصاف توسعه و نوسازی چاپخانههای ما، همواره با مشکل مواجه خواهد بود برای همین بهتر است تجدید نظرهایی رُخ دهد. یکی دیگر از نکات مهمی که میخواهم بهآن اشاره کنم این است که تصمیماتی که در این صنف گرفته میشود چه درباره نرخها، چه درباره دادن مجوز و تسهیلات به چاپخانهها، نیاز به قدرت اجرایی یک اتحادیه و سندیکا دارد، دست کم خود اعضای اتحادیه این صنف باید به قوانین و تصمیماتی که خودشان وضع میکنند، متعهد باشند نه اینکه خودشان بروند زیر قیمت کار کنند و سرمایههای ارزی و ریالی را هدر دهند و درنهایت هم اشتغال نیروی انسانی و هم سرمایههای فراوانی، نابود شوند. تجربه به ما نشان داده است که معمولا ۴سال اول هر ریاست جمهوری با یک آرامش نسبی همراه است و ما سعی کردیم در همین زمانها، نوسازیهایی از جمله واردکردن ماشینآلات انجام دهیم و آخرین ماشینی که ما وارد کردیم مربوط به سال ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ است.
امیدوارم در این دولت جدید نیز شرایط خوبی برای اقتصاد دولت و سرمایهگذاری فراهم شود.