بهنام قاضی عسگری مدیرعامل کیمیا پوشش سپاهان:
در کانال تلگرامی ماهنامه صنعت چاپ، مطالب جالب و تکان‌دهنده‌ای دربارۀ وضع چاپخانه‌ها خواندم. به نظرم رسید بد نباشد دربارۀ وضع تولیدکنندگان نیز چند کلمه‌ای برای با خوانندگان ماهنامه مطرح کنم.
بازار کار تولیدکنندگان ورنی UV، به بازار چاپخانه‌ها وابسته است که آنها هم به نوبۀ خود وابسته به حجم تولید کارخانجات و واحدهای مختلف اقتصادی هستند.
وقتی وضع چاپخانه‌ها آنچنان است که شما به‌درستی ترسیم کرده‌اید، دیگر اوضاع کار تولیدکنندگان مواد مصرفی چاپ روشن است.
میزان کار ما یک چهارم سال قبل است و حتی، سه هفته از دی ماه را تقریباً دست روی دست گذاشتیم. این در حالی است که بعضی چاپخانه‌ها قدرت خرید ندارند و ما هم برای تأمین مواد اولیه وارداتی گرفتار هفت‌خوان مشکلات مالی و بوروکراسی هستیم.
سالهای گذشته برای وارد کردن مواد اولیه، تنها با ۱۰ درصد بهای کالا، گشایش اعتبار می‌کردیم و پس از ورود کالا، ۹۰ درصد مبلغ باقیمانده را پرداخت می‌کردیم. حالا باید ۱۳۵ درصد قیمت کالا را بپردازیم و سه تا شش ماه در انتظار کالا بنشینیم.
۳۵ درصد اضافه بر قیمت کالا نزد بانک مرکزی به صورت سپرده –یا درست‌تر بگویم قرض‌الحسنه- می‌ماند تا کالا وارد شود.
این همه فشار مالی را در حالی باید تحمل کنیم که چیزی به نام ارز نیمایی-که قرار بود ارزان‌تر از نرخ بازار آزاد باشد- وجود ندارد. در همین سامانه نیما همین دو ماه پیش دلار ۹۶۰۰ تومان تا ۱۰۰۰۰ تومان می‌گرفتیم، حالا حدود ۱۱۵۰۰ تومان می‌گیریم.
معلوم نیست به چه دلیل باید ۳۵ درصد به دولت قرض‌الحسنه بدهیم و ارز را به قیمت آزاد بخریم. این شرایط موجب بالا رفتن قیمت می‌شود. در نتیجه چاپخانه‌های کوچکی که با حدود ۵۰۰-۴۰۰ هزار تومان چند کیلو ورنی UV می‌خریدند، حالا برای این میزان باید حدود ۲ میلیون بپردازند که توان آن را ندارند. به همین نسبت چاپخانه‌های بزرگ‌تر هم مشکلات خود را دارند؛ آنها باید هزینه حقوق و دستمزد بالایی بپردازند در حالی که کار ندارند.
همگی با هم در دور باطلِ اقتصادِ بیمار قرار گرفته‌ایم و برخلاف انتظار و به رغم شعارهایی که برای حمایت از تولید داخل داده می‌شود، داریم ضعیف و ضعیف‌تر می‌شویم. با این همه همچنان با سیلی صورت خود را سرخ نگه می‌داریم.
