باید شرایط به کلی تغییر کند تا به نوسازی فکر کنیم
حسین یار احمدی به عنوان اولین فارغ‌التحصیل رشته چاپ دانشگاه هنر و یکی از چهره‌های علمی، جستجوگر و با مطالعه در حوزه صنعت چاپ به همراه چند نفر از دوستان چند سالی است که چاپخانه شهریور را راه‌اندازی کرده و پس از مدتی با تغییر نام به چاپ تابستان ارس ادامه فعالیت داده و تا کنون با آهنگی ملایم پیشرفت کرده است. با این ویژگی‌ها و نیز این نکته که چاپخانه ارس معمولا سه شیفت کار می کند، انتظار می‌رود دیدگاهی مثبت را از زبان مدیر این چاپخانه بشنویم. ببینیم یاراحمدی چه چشم اندازی از سال ۱۴۰۰ را در برابر ما ترسیم می کند.
سال گذشته را چطور به پایان بردید؟ سال جدید را چگونه می‌بینید و برنامه تان برای امسال به چه ترتیب است؟
بگذارید ابتدا از قیمت مواد مصرفی شروع کنم؛ همه چیز از جمله مرکب و کاغذ بسیار گران است، مثلا ما پارسال با مرکب حدود۸۰ هزار تومانی سال را شروع کردیم و در پایان سال با مرکب ۱۷۰، ۱۸۰ هزار تومانی سال را به پایان رساندیم. ولی از آنجایی که کار ما خدماتی است، نمی‌توانیم هر روز یک قیمت جدید بدهیم. به همین دلیل وضعیت برای ما واحدهای خدماتی، مدام سخت‌تر می‌شود. از آن طرف هم هزینه‌های دیگر مثل هزینه پرسنل،اجاره وغیره باید پرداخت شود و زمانی که همه این‌ها را حساب می‌کنیم، می‌بینیم که عملا چیزی نمی‌ماند. این را هم در نظر بگیرید که ما چاپخانه کم‌کاری هم نیستیم و حتی در روزهای تعطیل، ۲۴ساعته (سه شیفت) کار می‌کنیم. بگذارید با مثال و جزئیات بیشتر توضیح دهم تا روشن‌تر شود. برای نمونه، ما حساب کردیم که درهمین سال گذشته، به ازای هر دستگاه کار،۱۰۰هزارتومان تنها هزینه کارگری (اپراتوری) شده است. درواقع فقط هزینه اپراتوری ما این مقدار بوده است، آن هم بدون احتساب هزینه‌های پرسنل اداری که آن‌ها هم جداگانه باید حساب شود. درسال جدید هم دستمزدها به ظاهر ۲۶ درصد ولی در واقع ۶۰درصد افزایش داشته و این خیلی عدد خوبی نیست، از طرفی نمی‌خواهیم و نمی توانیم نیروها را تعدیل کنیم، چراکه سرمایه ما همین نیروی انسانی است.
تصمیمی که ما برای سال جدید گرفته‌ایم این است که هزینه و درآمد را مدیریت کنیم تا فقط بتوانیم از پس هزینه‌ها بربیاییم. برای مثال در سال ۹۶ ما با مرکب کیلویی ۲۴هزارتومان کار می‌کردیم و با دستمزد یک کار می توانستیم حدود ۷، ۸ کیلو مرکب بخریم و همین تعرفه، کار ما را راه می‌انداخت، درصورتی که امسال به گونه‌ای شده که اگر هزینه ها درست محاسبه نشود، تازه پولی هم به عنوان سوبسید باید روی سفارشات بگذاریم. علاوه بر این‌ها، از ابتدای شروع بیماری کرونا افزایش قیمت سرسام آور الکل نیز به هزینه‌های ما اضافه شده است. و الان شرایط به صورتی شده است که اگر واحدی نتواند این هزینه‌ها را مدیریت و کنترل کند، بهتر است کارش را تعطیل کند. متاسفانه در همین حال، هنوز چاپخانه هایی هستند که با قیمت غیر متعارف کار می کنند.
سوال اینجاست که با این شرایط، چگونه واحدهایی که نرخ‌شکنی می‌کنند می‌توانند ادامه دهند؟
واقعا نمی‌دانم. البته نمی‌توان گفت که به کیفیت کار ربط دارد چراکه هم برای این واحدهای تولیدی و هم برای مشتری‌هایشان، کم و بیش کیفیت مهم است. شاید موارد دیگری مثل هزینه‌های جانبی مثلا اجاره مکان و هزینه‌های تعمیر دستگاه را نادیده می گیرند. البته یکی از مشکلات دیگری که در حال حاضر برای ما و بیشتر چاپخانه‌ها وجود دارد، نحوه پرداخت توسط مشتری است. پرداخت ها عموما مدت دار است، چک به ما می‌دهند و از آن طرف ما برای خرید مواد مصرفی، باید نقدی پرداخت کنیم . بنابراین ما برای پرداخت با مشکل مواجه می شویم . بازهم می‌گویم که وضعیت اصلا رضایت‌بخش نیست و متاسفانه می‌توان گفت که این صنعت با رویه کنونی دیگر افقی ندارد. در سال های قبل تناسب بین هزینه‌ها و درآمدها اعدادی قابل قبول و منطقی بود ولی در یکی دوسال گذشته هزینه ها با رشد نرخ ارز به صورت نامتعادل بالا رفته ولی درآمد چاپخانه‌ها افزایش معنی‌داری نداشته است ودر واقع هزینه‌ها و درآمدها پایاپای و متناسب با هم رشد نکرده‌اند .
پس می‌توان گفت، ساختار و وضعیت اقتصادی کشور در حال حاضر، به گونه‌ای نیست که به عنوان یک چاپخانه‌دار برای توسعه آینده برنامه‌ای داشته باشید.
بله. من با توجه به شرایط و فضایی که در صنعت چاپ حاکم است می گویم اگر بقیه صنایع هم همین وضعیت را دارند، پس باید گفت آن‌ها هم چاره‌ای جز توقف کار ندارند. در یک کلمه حداقل درباره وضعیت صنعت خودمان، می‌توانم بگویم که ما فقیر شده‌ایم. مسئله ما این است که وضعیت ما با شرایط حال حاضر درست شدنی نیست. و برای ادامه دادن، باید شرایط به کلی تغییر کند تا بتوانیم به نوسازی فکر کنیم و تصمیمات جدی بگیریم. در شرایط کنونی حرفی از توسعه نمی‌تواند درمیان باشد.
کمی هم درباره خط تولید بازی‌های مجموعه تان توضیح دهید.
ما ازسال ۹۷، تولید بازی‌های رومیزی را آغاز کردیم. در ابتدای مسیر، خوب بود و خوب جلو رفتیم اما الان، این محصول و این خط تولیدمان هم، مشکل دارد و هزینه‌ها و درآمدهای آن، باهم تناسب ندارد. درحالی که در ابتدا، تصور می‌کردیم چون این محصولات با استاندارد سازنده اصلی و با کیفیت بالا تولید می شود و مربوط به کودکان و نوجوانان است، حتما موفق خواهد بود. البته در ابتدا توانستیم به عنوان یک برند خوب، فعالیت کنیم و علی‌رغم تحریم ها و شرایط فعلی کشور، نمایندگی یک شرکت فرانسوی را نیز بگیریم. یک خط تولید برای بازی در رده‌های سنی مختلف از جمله کودکان و نوجوانان ایجاد کرده‌ایم. تا به حال ۱۰ عنوان بازی را تولید کرده‌ایم و در آینده هم ۳، ۴ محصول دیگر به بازار عرضه خواهیم کرد. بازی هایی که به تازگی تولید کرده‌ایم تحت لیسانس شرکت «بامبیکس» فرانسه است که ما نمایندگی رسمی آن درایران را گرفته‌ایم. به نظرم این یک افتخار حرفه ای است که پس از خود ناشر اصلی ما توانسته ایم دومین ناشر آن بازی‌ها در جهان باشیم. متاسفانه با توجه به بررسی‌هایی که امسال انجام داده‌ایم، حساب و کتاب این محصول هم مناسب نیست یعنی همه مشکلاتی که ناشران در حال حاضر با آن درگیر هستند ما هم به نحوی داریم. مثلا نسبت به میزانی که ما هزینه و سرمایه‌گذاری می‌کنیم، فایده و سود کمی عاید ما می شود. البته ما به پخش و توزیع آنلاین هم فکر کرده‌ایم و مثلا با دیجی‌کالا همکاری‌هایی داشته‌ایم اما بازهم در قسمت فروش، با توجه به همه این موارد از نظر هزینه‌ها، نقدینگی و غیره با مشکلاتی مواجه هستیم و امیدواریم بتوانیم آن‌ها را مرتفع کنیم که این کار را به ثمر برسانیم.
