فقط يک ماه و نيم از سال ۲۰۱۸ گذشته و دستورالعمل تداوم پذيري صنعت بسته بندي براي ادامه سال – در واقع دورتر از آن -به‌طور جدي تعيين شده است.
به لطف ممنوعيت واردات ضايعات چين، برنامه عملياتي زيست‌محيطي ترزا مي و احتمالا تاثير‌گذارترين آنها، نمايش تاثير ويران‌کننده بشريت بر زندگي دريايي در سريال سياره آبي (blue planet) بي‌بي‌سي، پلاستيک موقعيت خود را به‌عنوان دشمن عمومي شماره يک، دوباره به‌دست آورده است. مصرف ما از مواد به‌طور قابل توجهي غير قابل تحمل است، و همه چشم‌ها در صنعت براي پيدا کردن يک جايگزين عملي است.
پوشش کاغذي مي‌تواند پاسخ مناسب باشد. طبق گزارش Smithers Pira، بسته‌بندي‌هاي کاغذي و مقوايي تا سال ۲۰۲۲ از ۱۶۲ ميليون تن در سال ۲۰۱۲ به ۲۱۸ ميليون تن افزايش خواهد يافت. در‌عين‌حال، پيش‌بيني مي‌شود بازار جهاني براي پوشش‌هاي محافظ و کاربردي با حدود ۶ بيليون دلار در سال ۲۰۱۵، با پيش‌بيني رشد ۵ درصدي ساليانه تا سال ۲۰۲۰، به‌فروش بيش از ۷ بيليون دلار برسد.
اين پوشش‌ها اصلا جديد نيستند، اما به شکل سنتي به‌دليل مشکلات عملکرد در مقايسه با همتايان پلاستيکي خود براي ايجاد کشش تلاش مي‌کنند. مارک هيلتون، نفر اول بهره‌وري منابع در مشاوره زيست محيطي Eunomia مي‌گويد: «چالش‌هاي زيادي وجود داشته است.» داشتن ويژگي‌هاي محافظ مناسب، وزن کم، مقاومت در برابر حرارت، چيزهايي هستند که پلاستيک را براي اين کار مناسب مي‌کنند. سپس تدارکات بسته‌بندي وجود دارد. هنگامي که شما يک جايگزين مناسب پيدا کرده‌ايد، نمي‌توانيد توجه خودرا از استفاده از يک سيني پلاستيکي که درآن زمان شکل گرفته است به‌موازات يک جعبه که ممکن است نياز به سرهم‌کردن داشته باشد معطوف نکنيد. مرحله انتقال از پلاستيک فراتر از پيدا کردن يک جايگزين مناسب است.»
انتخاب‌هاي موجود
با‌اين‌وجود، تلاش براي حل بخش اول معما قابل ملاحظه است و در‌حال‌حاضر در بازار چندين محصول وجود دارد که مشکلات تاريخي ارائه شده توسط جايگزين‌هاي پلاستيکي را کاهش مي‌دهد. به‌عنوان مثال، Metsä Board، جديداً راه‌اندازي يک کيسه کاغذي جديد براي استفاده از پوشش‌هاي زيستي، قابل بازيافت و زيست‌تخريب‌پذير راه‌اندازي کرده است. اين مقوا که براي صنايع خدمات مواد غذايي طراحي شده است و مقاومت در برابر چربي تا سطح KIT 5 ايجاد مي‌کند، نياز به ۵۰درصد زمان کمتر دستگاه چاپ براي محافظ بودن دارد و در‌زمينه بسته‌بندي باگت براي Huovisen Leipomo نانوايي فنلاند نيز موفق بوده است.
FoodBoard، از MM Karton، يک جايگزين پلاستيک است که به نگراني‌هاي مربوط به سلامت مواد غذايي و تاريخ مصرف آن مربوط مي‌شود. روکش کارتن به‌اندازه پلاستيک از آلودگي مواد غذايي خشک و فست‌فود محافظت مي‌کند، تازگي آن را تا ۳۶ ماه تضمين مي‌کند و همچنين قابل بازيافت و قابل تجزيه زيست شناختي است. ضمن اين که ، RhoBar Row Dow خواص مقاوم در برابر چربي ارائه مي‌دهد، در‌حالي‌که Akzo Nobel در‌حال کار بر روي يک ترکيب است که مي‌تواند از ضايعات موجود در پلاستيک ساخته شود و بر قابليت کمپوست شدن کاغذ مورد استفاده تاثير نخواهد گذاشت.
پوشش‌هاي سلولز به‌ويژه کمک مي‌کنند تا پيشرفت رو به جلو باشد. Futamura، که در ژوئيه ۲۰۱۶ تجارت سلولزي Innovia Films را به‌دست آورده است، يک بسته‌بندي قابل کمپوست شدن را به نام NatureFlex ارائه مي‌دهد که داراي يک محافظ بزرگ گاز و يک مانع رطوبتي مناسب است، به علاوه طيف وسيعي از درز‌گير گرمايي و «ماشين‌کاري بسيار عالي»، که براي توجه به برخي از مسائل مربوط به تدارکات در مرحله دور شدن از پلاستيک کمک مي‌کند. شرکت بسته‌بندي تجديد‌پذيرEnso Stora آخرين پيشرفت در تمرکز بر سلولز ميکرو‌فيبر (MFC)است، کيفيت جديدي ازسلولز است که با عبور‌دادن خمير چوب از طريق يک هموژنيزه‌کننده شير ساخته شده است تا شبکه فيبرها را به فيبرهاي بسيار کوچکتر وارد کند. مدير کل فروش کريگ پيرسون مي‌گويد: اين ايجاد «زياد از کم» است. «با استفاده از MFC، مواد حداکثر عملکرد و در نتيجه مواد بسته‌بندي بيشتر در هر تن از چوب را ارائه مي‌دهد. خواص مهم مانند سختي و استحکام دروني با وزن کمتر حفظ مي‌شوند. وي اضافه مي‌کند که فهرست مصارف نهايي بسيار زياد است و شرکت معتقد است که هر چيزي که در‌حال‌حاضر از مواد فسيلي ساخته شده مي‌تواند و به‌زودي از يک درخت ساخته مي‌شوند».
Eunomia Hilton مي‌گويد مشکلاتي در دور شدن از پلاستيک وجود دارد، که اگر به‌درستي در‌نظر گرفته نشود، فقط به يک واکنش خودکار مي‌انجامد. «اين فقط در مورد آنچه در پايان عمر بسته بندي اتفاق نمي‌افتد، در مورد کل تأثير چرخه عمر است.» هيلتون به‌عنوان مثال يک نمونه از توليد گازهاي گلخانه‌اي را ذکر مي‌کند. حدود سه تن CO2 براي هر تن مواد پلاستيکي ايجاد شده است، بسته به پليمر، در مقايسه با حدود ۰.۸ يا ۰.۹ تن CO2 براي هر تن مقواي ساخته شده است.
بديهي است، در مقابل، کارتن يک انتخاب پايدارتر است زيرا داراي تاثير کربن کمتر و قابل بازيافت است. اما پس از آن بايد به وزن نيز توجه شود. حتي با پوشش‌هاي محافظ، شما به مقواي بيشتري براي بسته‌بندي جهت تقليد از عملکرد پلاستيک، و يا براي اطمينان از سرعت در خط توليد نياز داريد، بنابراين شما ممکن است در نهايت منجر به استفاده از وزن دو يا سه برابر وزن شود، که سودي که شما در مرحله اول استفاده از کارت به‌دست مي‌آوريد تعديل مي‌کند.
هيلتون مي‌گويد: جايگزين‌هاي پلاستيک مي‌تواند به‌طور غيرمستقيم سبب ايجاد زباله‌هاي بيشتر شود. بسته‌بندي‌هاي روکش کاغذي ممکن است قابل بازيافت باشند و داراي منابع تجديد‌پذير باشند، اما بي‌اعتباري تاريخ مصرف مي‌تواند باعث دور ريختن بيشتر مواد غذايي شود. «در چرخه زندگي، اين يکي از بدترين چيزهايي است که مي‌تواند رخ دهد. چيزهاي زيادي هستند که بايد سبک و سنگين کنيم و ما بايد رويکردي دقيق و مبتني بر علم را براي جايگزين‌هاي پلاستيکي داشته باشيم.»
او اضافه مي‌کند که تضمين تجزيه و تحليل چرخه عمر مفيد در اين پوشش‌هاي محافظ مي‌تواند به‌دليل حساسيت تجاري بسيار دشوارباشد. توليد‌کنندگان بسته‌بندي بر موج اين تمايل تازه به جايگزين‌هاي پلاستيکي سوارند و نمي‌خواهند خيلي فاصله بگيرند، بسياري نمي‌خواهند بگويند که در واقع چه چيزي در موادشان است. آنها فقط مي گويند اين «اتيلن کوپليمر» است، و يا حتي با ابهام بيشتر و به‌سادگي آن را با يک «فيلم محافظ زيست تخريب‌پذير» توصيف مي‌کنند. مسائل محرمانه بازرگاني زيادي وجود دارد، بنابراين تحقيق و تجزيه و تحليلي که بايد انجام شود، وجود ندارد.
مديريت جريان
مسئله ديگري که باز فراتر از خود بسته‌بندي است، مديريت مواد پوشش داده شده، زماني که در سطح زباله است مي باشد. Neil Osmet مدير عامل NOA Prism مي‌گويد: «اين فنجان‌ها را از Costa و Starbucks برداريد.» آنها يک نمونه عالي از اين هستند که مواد کارتن و پوشش واقعا خوب کار مي‌کنند، اما مسئله قرار‌دادن آنها در مکان درست درمرحله آخر عمر آنهاست. در واقع فقط سه کارخانه بازيافت در انگلستان قادر به‌عمل آوردن اين نوع فنجان‌ها هستند، يکي از آنها جيمز کراپر است که بر اساس کامبرياست. کارخانه بازيافت فيبر مي‌تواند سالانه ۵۰۰ ميليون فنجان را پردازش کند اما از سپتامبر ۲۰۱۷ شروع به پذيرش فقط ۱۰ ميليون مواد جهت عمل آوردن کرده است. Osment مي‌گويد: «کارهاي بسيار خوبي در‌زمينه پوشش کاغذ انجام شده، اما بايد مجموعه‌اي از اين مواد را در اختيار داشته باشيم؛ در‌غير‌اين‌صورت به‌جاي آن به دريايي پر از فنجان کاغذي منتهي مي شود».
هيلتون، خاطر نشان کرد که موفقيت پوشش کاغذي در يک زمينه پايدار به‌طور عمده بستگي به بخش بازيافت جهت پيدا کردن روش‌هاي مديريت آن است. «اگر چيزي شبيه آنچه که نيست باشد، مشکلي در سيستم مديريت زباله ايجاد مي‌کند. بسياري از امکانات قادر به پردازش کاغذ و کارت با پوشش پلاستيک نيستند، بنابراين ممکن است به اشتباه موجب نپذيرفتن اقلامي که در واقع پوشش‌هاي محلول در آب و يا زيست‌تخريب‌پذير هستند شوند، که موجب از بين رفتن هدف در مرحله اول مي شود.»
با اين حال، همان‌طور که ديويد موريس، مدير فني در محصولات چاپ پالس مي‌گويد: «حتي اگر آن در نهايت به جريان زباله درست نرسد، کارتن خيلي آسان‌تر از پلاستيک تخريب مي‌شود» در‌حال‌حاضر تاکيد عمده روي طول عمر پلاستيک است. او مي‌گويد «تمرکز فعلي Puls پوشش‌هاي با خصوصيات MVTR (ميزان انتقال بخار رطوبت) است که به‌خوبي با تعدادي از محصولات کار مي‌کند» به‌ويژه چاي‌هاي کيسه‌اي.
موريس معتقد است پوشش‌هاي کاغذي در‌حال‌حاضر استاندارد هستند که آنها را جايگزين مناسب براي بسياري از محصولات مي‌کند. اين که آيا آن در مقابل رطوبت مقاوم هستند يا مانع از انتقال گاز مي‌شوند، همان‌طور که در‌حال‌حاضر مي‌دانيم مقواهاي پوشش داده شده مناسب وجود دارد که مي‌تواند جايگزين بسته‌بندي پلاستيکي شوند. اما پلاستيک به يک دليل مشکل دارد: آن همه خواص مناسب را ارائه مي‌دهد، ارزان است-ارزان تر از کاغذ و کارت با پوشش‌ها و محافظ‌ها – و هر کس مي‌تواند از آن استفاده کند. مسئله پيدا‌کردن يک جايگزين مناسب نيست بلکه تغيير نگرش است.
تعدادي از شرکت‌ها از کوکاکولا تا لورئال وعده داده‌اند که بسته‌هاي پلاستيکي خود را در سال‌هاي آينده کاهش دهند. ديگران، مانند مارکس و اسپنسر و همکاران، در‌حال پيشرفت قابل توجهي در مقابله با اين مسئله بوده‌اند. هيلتون مي‌گويد: «مردم مي‌خواهند کمتر پلاستيک ببينند و صنعت به آن گوش مي‌دهد. با صرفه‌جويي در مقياس، جايگزين‌ها از نظر زمان مقرون‌به‌صرفه‌تر مي‌شوند.»
تکنولوژي از قبل وجود دارد، با اين حال فقط به اين دليل که کاغذ پوشش داده شده از جايگاه محيط زيستي نسبت به پلاستيک دارد آن را ذاتا «سبز» نمي‌کند. فاکتورهاي زيادي وجود دارد که فراتر از خواص بسته‌بندي هستند. اما، با تحقيق و توسعه مناسب، اين توان بالقوه را دارد که به موضوعي تبديل شود که مساله جدي زباله است.
ترجمه: مريم حسين‌زاده
