اتحادیه چاپخانه‌داران تهران در میانه آذر ۱۴۰۰، با برگزاری نشستی با حضور شماری از مدرسان رشته چاپ و نیز چندتن از مدیران چاپخانه‌ها و نمایندگان شرکت‌ها که همگی سابقه یا مشارکتی در آموزش چاپ داشتند، راه‌های ارائه آموزش چاپ برای کارکنان چاپخانه‌ها را بررسی کردند.
روابط عمومی اتحادیه چاپخانه‌داران، گزارشی از این نشست و خلاصه دیدگاه هر یک از شرکت‌کنندگان را ارائه داده است.
گزیده‌ای از مطالب مطرح شده در این نشست را در ادامه می‌خوانید:
احمد ابوالحسنی، رئیس اتحادیه چاپخانه‌داران تهران: نشست امروز، زمینه‌سازی برای اجرایی کردن هر چه سریع‌تر آموزش در حوزه چاپ است.
رضا منصوری، مدیرعامل زنجیره‌های زرین هوشمند: قبل از اجرایی کردن مقوله آموزش، باید نخست اساسنامه آموزش تدوین و رویه‌ها و ساختار آموزشی تبیین شود.
باید هدف از آموزش در صنعت چاپ تعریف شود. درست است که هدف کلی، توانمندسازی نیروی انسانی است ولی هدف‌های رفتاری چیست و چگونه قرار است پیاده‌سازی شود؟ سیستم آموزشی چگونه سیستمی است؟ آیا سیستم آموزشی قرار است نظام‌مند باشد یا سیستمی منجر به مدرک باشد؟
داوود شایسته خصلت، پیشکسوت صنعت چاپ: اتحادیه می‌تواند کارگران چاپخانه‌ها را بازآموزی کند. برای آموزش کارگران، می‌بایست مدیران چاپخانه‌ها مجاب شوند که بدون کسر از حقوق، شرایط حضور کارگران خود در کلاس‌ها را فراهم کنند.
برای آموزش علمی مباحث چاپ، می‌توان از امکانات و تجهیزات واحدهای بزرگ چاپی استفاده کرد.
اکبر شهریاری، مدیر چاپ واژه پرداز: برای آموزش باید حداقلی از وسایل، تجهیزات و ابزارهای مورد نیاز را در اختیار داشته باشیم.
هاشم احمدی، مدیرعامل شرکت افق قطعات آسیا: یکی از اشکالاتی که در چاپخانه‌ها وجود دارد، نبود آموزش در خصوص شناخت قطعات و نحوه صحیح استفاده از آن در ماشین چاپ برای کارگران است. من با توجه به این‌که چهار هزار قلم، قطعه دپو شده دارم، می‌توانم این قطعات را جهت آموزش در اختیار اتحادیه قرار دهم.
احمد فروزیده، مدیر چاپ ۱۲۸: تمامی رشته‌های چاپ دارای سه بخش پیش از چاپ، چاپ و پس از چاپ هستند. از این‌رو بهتر است، برای هر بخشی، به صورت نظام‌مند، مواد درسی و سپس اساتید مربوطه مشخص شود.
همچنین می‌توان با برگزاری کلاس‌های آموزشی برای مدیران چاپخانه‌ها، دانش آنها را در حوزه مدیریت مالی، سرمایه انسانی، فروش، تولید و غیره به گونه‌ای ارتقا داد که زمینه قیمت‌شکنی از سوی برخی مدیران از بین برود.
امیرحسین قاسمی، مدیر لیتوگرافی طلوع: برای این‌که یک فرایند آموزشی مستمر شکل بگیرد، باید نخست مقدمات آن فراهم شود. حتی اگر این مقدمات زمان‌بر باشد. اقدامات فوری، ممکن است طرح و ایده‌ای را به سرعت اجرایی کند ولی پشتوانه کافی برای تداوم آن ایجاد نمی‌کند.
احمد اشرفی، مدیر چاپ رسالت نو: برای آموزش می‌توان از امکانات محدود سازمان‌ها و مراکز فنی حرفه‌ای بهره برد، ولی با توجه به ظرفیت‌های مناسب واحدهای چاپی، بهتر است از امکانات و تجهیزات چاپخانه‌های داخل شهر استفاده شود. در این خصوص، بسیاری از واحدها نیز آماده و مشتاق همکاری هستند.
فرهاد نوری، مدرس چاپ: سطوح آموزشی باید براساس ماشین‌آلات موجود در صنعت چاپ کشور تعیین شود. مقاطع آموزشی را می‌توان به چهار بخش مبتدی، سطح یک، سطح دو و سطح سه، دسته‌بندی کرد. طی کردن این دوره‌ها و اخذ مدرک باید در بهبود سطح دستمزد کارگران موثر واقع شود.
بهداشت محیط و چگونگی نگهداری از ماشین‌آلات چاپ، از مواردی است که کمتر در بحث آموزش مورد توجه قرار گرفته است.
علی ظریف، نماینده شرکت ایران روتاتیو: باید کارگران چاپ را تحت آموزش‌های کاربردی و نه تئوریک قرار دهیم. باید به آنها روش فکر کردن در شرایط مختلف کاری بیاموزیم تا کارشان را بهتر انجام دهند.
خدایار صادقی، عضو هیئت علمی دانشگاه: گام نخست برای ایجاد یک فرایند آموزشی مستمر، تدوین نقشه راه برای آن است. چنانچه الزامات ارتقا در مسیر شغلی حوزه چاپ، منوط به کسب و ارائه یک سری مدارک شود، چندان مناسب نیست. چرا که این الزامات بیشتر مورد کاربرد بخش‌های دولتی و عمومی است. در حال حاضر بزرگترین عامل برای جذب و ارتقا شغلی و مالی، میزان توانمندی و کارآیی فرد است که می‌تواند با طی کردن دوره‌های آموزشی محقق شود.
باید ببینیم چطور شد که سرنوشت مراکز آموزشی حوزه چاپ کشور به جایی رسید که امروز باید به فکر تأسیس یک مجتمع آموزشی مستقل از این مراکز باشیم؟
چشم‌انداز روشنی را برای ایجاد یک تشکیلات آموزشی مستقل از سوی اتحادیه نمی‌بینم. وظیفه اتحادیه، آموزش آکادمیک نیروی فعال در حوزه چاپ نیست. اتحادیه چاپخانه‌داران، بهتر است طلبکارانه از آموزش عالی بخواهد که به وظیفه خود در این خصوص عمل کند.
